من میدونم آدما میان و میرن..
من میدونم هیچکس موندی نیس..
ولی تو که هیچکس نیستی..
تو عزیزکرده‌ی قلب منی..
قلب من با قلب تو پیوند خورده..
تو باید باشی..
تا من نفس بکشم..
تا زندگی کنم..
تا زنده بمونم.

. .

i نه دشمن شدیم
نه دوست موندیم؛
فقط یهو هیچکس هم شدیم.....
شدیم غریبه تر از عابرای توی خیابون :))

یجا جمله قشنگی نوشته بود:
خیلیاتون‌ دشمنید‌
زورتون نرسیده دوست موندید :)

تو نه دیر رسیدی و نه جا موندی
فقط همونقدر که بلد بودی قدم برداشتی .

♡

همینطوری الکی حذف نکنید، با یه رفتار بد از آدم‌های همیشگیتون دل نکنید، بمونید، صحبت کنید و حل کنید، با صحبت همه چی حل میشه، یه روز به خودتون میاید و میبینید، سر چیزهای الکی همه آدم‌های اطرافتون رو از دست دادید و و خودتون موندید تک و تنها، جای بعضی آدم‌ها رو هیچکس نمیتونه براتون پر کنه.

اگر یاد گرفتی به جای پرسیدن "چرا این اتفاق برام افتاد؟"
بپرسی: "چی ازش یاد گرفتم؟" تو دیگه توی نقش قربانی نموندی! وارد مرحله‌ی خودشناسی شدی.

"Trust yourself. You’ve survived a lot, and you’ll survive whatever is coming."

"به خودت اعتماد کن. تو خیلی زنده موندی و از هر چیزی که در راهه هم جان سالم به در خواهی برد."

نه دشمن شدیم، نه دوست موندیم؛ فقط یهو هیچکس هم شدیم

آقا ما هرچی منتظر موندیم از این زخم‌ها نوری وارد نشد.

«امیدوارم یه روز ازت ممنون بشم که هیچوقت نموندی و هیچی رو درست نکردی.»