افسردگی اینطوریه که اوایل همه واست دل می‌سوزونن و از ناراحتیت غمگین میشن ولی این مال اوایل مریضیته. بعد چند سال همه عادت میکنن به حالِ بدت و ترجیح میدن جای همدردی با یه آدمِ ناراحت، فراموشت کنن. البته گله‌ای هم نیست، طبیعیه آدم‌ها دوست نداشته باشن با اشخاص غمگین معاشرت کنن.

‏بیشتر زن‌هایی که من دیدم توی رابطه‌شون با بی‌پولی و ورشکستگی و مریضی و اینجور چیزا می‌سازن و کنار میان، اما با بی‌توجهی نه.

الهی که لباس خوشبختی بپوشین!
نه رخت مریضی…!
..

خیلی وقتا غصه اتفاق‌های که هنوز نیفتادن و میخورم، و این یه نوع مریضیه ...

من یه مریضی دارم که
قبل خواب واسه خودم مجلس ختم میگیرم
بعد به این فکر میکنم که
کیا تو مراسمم واسم گریه میکنن؛
با گریه اونا بغض میکنم...

...

شبتون به دور از این مریضی ها

‏به مریضیی هم هست که خودتو وابسته‌ی یه آدمی میکنی که میدونی هیچوقت بهش نمیرسی و مال تو نیست.

‏این مریضی که هم میخوای تنها باشی و هم میخوای یکیو داشته باشی درمان نداره گویا

حاله خوبی میخوام،
دقیقا مثل خوب شدن بعد مریضی :)

‌‌‌‌‌‌.࿐

‏شکست عشقی درد داره ولی تاحالا شده اصلا آرایش نکرده باشی و یهو بهت بگه چیشده چرا مریضی؟!

یه مریضی هم هست که پلاس میشی توی پیویش ولی تا ایز تایپینگ میشه فورا فرار میکنی یه ربع بعد سین میزنی.