‏يجوري ميگيد تو سمپاد به من ياد دادن شجاع باشم ريسك كنم به چيزاي مهم فك كنم












انگار تو مدرسه ي ما ميگفتن مثه سگ بترسيد ريسكم نكنيد كه بفنا ميريد

تنها چيزايي كه تو دنيا به اسم خودمه
.
.
اكانتاي لاين و تلگرام و اينستاگرام و وايبرمه
خدا اموالمو حفظ كنه

←sᴀϙᴀʀ→

بـــدترين نـوع خــودكشى��
اميـــدوار بـــودن��
به چيزاييــه كه
هیچـــوقت اتفــــاق نمی افتـــه ...����

وقتي يكي عاشقت ميشه بهت شماره نميده بهت دل ميده........

با يه نگاه عاشقت ميشه ولي ديگه از خجالت نميتونه نگات كنه........


دنبالت راه نميفته كه مزاحمت بشه......


به دنبال چيزايي ميگرده كه تو دوسشون داري تا تو يه زمان مناسب غافلگيرت كنه............


همه چيزو به خاطرت تحمل ميكنه حتي بدي هارو......


عشق واقعي رو بشناس..........

يه بار جوگير شدم يه پيرمرد كور رو به زور از خيابون رد كردم ديدم يه چيزايي مي گفتا شلوغ بود توجه نكردم. اون ور خيابون با عصا زد منو گفت احمق اونجا منتظر پسرم بودم!!

يه شبايى تو زندگى هست كه
وقتى دفتر خاطرات زندگيتو ورق ميزنى به چيزايى ميرسى كه نميدونى تقديرت بوده يا تقصيرت...
به ادمايى ميرسى كه نميدونى دردن يا همدرد...
به لحظه هايى ميرسى كه هضمش واسه دل كوچيكت سخته و به دردايى ميرسى كه براى سن و سالت بزرگه...
به ارزوهايى كه توهم شد...
روياهايى كه گذشت....
به چيزايى كه حقت بود اما شد توقع...
و زخمهايى كه با نمك روزگار اغشته شد.....
و احساسى كه ديگران اشتباه مى نامند...
و دست آخر دنيايى كه بهت پشت كرده......
وبازهم انتهاى دفتر خودت ميمانى....
و زخمهايى كه روزگار پشت هم ميزند...
و سكوت هم دواى دردش نيست...
كاش دنيا مهربان تر بودى...

بارون خيلي خوبه

خيلي قشنگه

خيلي عاشقانه س

وخيلي چيزاي ديگه
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.تاوقتي كه آب توكفشت نرفته !!!

اگه يه روز فرزندي داشته باشم، بيشتر از هر اسباب‌بازي ديگه‌اي براش بادکنک مي‌خرم.
بازي با بادکنک خيلي چيزا رو به بچه ياد مي‌ده.
بهش ياد مي‌ده که بايد بزرگ باشه اما سبک، تا بتونه بالاتر بره.
بهش ياد مي‌ده که چيزاي دوست داشتني مي‌تونن توي يه لحظه، حتي بدون هيچ دليلي و بدون هيچ مقصري از بين برن، پس نبايد زياد بهشون وابسته بشه.
و مهمتر از همه بهش ياد مي‌ده که وقتي چيزي رو دوست داره نبايد اونقدر بهش نزديک بشه و بهش فشار بياره که راه نفس کشيدنش رو ببنده، چون ممکنه براي هميشه از دستش بده...

بچه: پدررر...گشنمه!
فاميل: عزيزم پول ندارم واست شير خشک بخرم،ما شامگاهيم ميفهمي؟ شامگاه!!
مجري: ما شامگاهيم؟ تو اصلاٌ ميدوني شامگاه به چي ميگن؟
فاميل: بله،به ما بدبخت بيچاره ها ميگن که فقط گاهي شام ميخوريم!
مجري: فاميل تو ادبيات تو مدرسه چند ميشدي؟
فاميل: آقاي مجري يه چيزايي هست که آدم نميتونه جلو بچه بگه،پررو ميشه!
مجري:اصلاٌ کي گفته ما بدبختيم؟
فاميل: ما بدبخت نيستيم!؟ ما که پنج شيش خط پايين تر از خط فقريم! تازه اگه يارانه مونو قطع کنن کلاٌ ميريم صفحه بعد!

يادش بخير...

ياد همه ي چيزايي که ميشه بخاطرشون فقط سکوت کرد بخير...