❤️ دوستش دارم ❤️

بزرگیش را ❤️
سکوتش را❤️
عظمتش را ❤️
اُبهتش را ❤️
تنهاییش را ❤️
حکمتش را ❤️
صبرش را ❤️

و بودنش عادتیست مثل نفس کشیدن !

خــ❤️ــدا را میگـویم...❤️

↩دوستش دارم بزرگیش را، سکوتش را، عظمتش را، اُبهتش را، تنهاییش را، حکمتش را، صبرش را، و بودنش عادتیست مثل نفس کشیدن! خدا را میگویم...↪

دوستش دارم ...
بزرگیش را ...
سکوتش را ...
عظمتش را ...
ابهتش را ...
تنهاییش را ...
حکمتش را ...
صبرش را ...
و ...
و ...


بودنش عادتیست ، مثل نفس کشیدن !

خــــــــــــــــــــــــــــدا را میگویم ...

هر وقت تنها شدی به این فکر کن که:
خدا از تنهاییش بزرگه
یا
از بزرگیشه که تنهاست؟

به سلامتی دریا

نه به خاطر بزرگیش واسه یک رنگیش

خیلی وقته دیگه توی دفتر خاطراتم چیزی نمینویسم
نه اینکه نخوام
نه اینکه نتونم
خیلی وقته دیگه هیچ اتفاق جالبی توی زندگیم نیس
شده مث یه فیلیم
که هر روز تکرارشو نگاه
نه نگاه که نه
هر روز تکرارشو بازی میکنم
و چه جالبه که نه من نه کارگردان نه هیچ کس دیگه ای سعی نمیکنه این فیلم روزمره رو تغییر بده
دلم تنگ شده
برای بچگی کردن(نه اینکه الان هفتاد سالمه)
برا اینکه دستمو بذارم تو سطل رنگ و بکشم روی دیوار سفید که تازه رنگش خشک شده...
و مامانم فقط اه بکشه و فک کنه:بچس دیگه...
خسته شدم از ادمایی که لاف بزرگیشان تا هفت اسمان میرود
ودلم تنگ شده...
کاش میشد دلتنگی را نوشت...