‏به طور خیلی عمیقی احساس میکنم دلخوشیم جا مونده توی صبح جمعه‌هایی که ساعت نه صبح بیدار میشدم و فیتیله جمعه تعطیله میدیدم.

ولی درست نیس که تنها دلخوشیمون بی ما خوش باشه..

دلخوشیمی تو
حالِ خوب این روزا
عشق جانم...

.

هر آرزویی برای خودم داشتم
به #تُ مربوط می شود
دلخوشیم
سلامتیم
آرامشم!
می‌دانی، تمام این ها با بود #تُ
برآورده می شود
پس تنها یک آرزو برایم باقی میماند بودنت...

. .

چه صنمی باهاش داری؟ ❣
- دلخوشیمه، ❣
میونِ این همه دل‌ مردگی :)

دلم گرفت از این روزا ، از این روزای بی نشون از این همه در به دری ، از گردش چرخ زمون دلم گرفت از آدما ، از آدمای مهربون از این مترسك های پست ، از هم دلای هم زبون تو هم كه بی صدا شدی ، آهای خدای آسمون آهای خدای عاشقا، تویی فقط دلخوشیمون آره دلم خیلی پره ، از غم های رنگاوارنگ از جمله دوستت دارم ، دروغ های خیلی قشنگ

■ به سلامتی من■
↹ منی که الان↹
دلم گرفته
✧ و کسی نیست✧
↿ بگه چه مرگته↾
⬇منی که دلخوشیم⬇
◥شده دنیای مـــــجازی◤
◣منی که خوشی◢
⬆بهم نیومده⬆
↶منی که از همه↷
↞رو دست خوردم↠
✌منی که مرحمه✌
دله همه شدم

در دل ویرانی
آخرین دلخوشیم
چشم ویرانگر توست
خسته از جنگیدن
آخرین فرصت صلح
عشق عصیانگر توست

کاش غیر از من و تو
هیچ کس با خبر از ما نشود
نوبت بازی ما باشد و دیگر هرگز
نوبت بازی دنیا نشود...!
افشین یداللهی

↹ ب سلامتی منی که الان↹
↙دلم گرفته↘
✧ و کسی نیست✧
↿ بگه چه مرگته↾
⬇منی که دلخوشیم⬇
◥شده دنیای مـــــجازی◤
◣منی که خوشی◢
⬆بهم نیومده⬆

ما که از هم توقعی نداریم !!!
فقط قرار است من چیزکی بنویسم و شما بخوانید و گاهی بخندید و گاهی گریه کنید...
و یک ردپائی بگذارید تا من بدانم که اینجا، توی این برهوت تنها نیستم
و برای خودم حرف نمیزنم!
اصلا" شما هستید که من بدانم حرفهایم را کسی دوست دارد...
خودم را هم شاید !!!
بعد می­گذارم شما حرف بزنید و من می­آیم به گوش دادنتان.
جز این که نیست؟ هست ؟!!
ما آدم­ها همه تنهائیم و آنها که میایند اینجا تنهاتر…
و هر چه آن بیرون توی دنیای آدم­ها تنهاتر باشیم، اینجا پررنگ­تریم.
بیشتر پی ِدوست می­گردیم. بلندتر داد میزنیم.
ما، قابل ترحم­ترین موجودات این دنیا، پناه می­بریم به آدمهائی که نمی­شناسیمشان !!!
به رابطه­هائی از جنس ِدیتا، از جنس ِفیبرنوری!
و دل می­بندیم به لبخندهای یک صورتک زرد رنگ که فقط گاهی قلبی گوشه­اش هست !!!
و دلخوشیم به بوسه­های همان صورتک…
با هم میخندیم و با هم گریه می­کنیم.
به جای چشم­های هم، به مانیتور نگاه میکنیم
و به جای دستهای هم، ماوس کامپیوترهایمان را در دست می­گیریم.
ما چقدر تنهائیم…
و چقدر ابعاد این تنهائی وحشت­آور است…