‌
نقطه ای که آدم دست از تلاش برای آدمایی که قدرشو نمیدونن برمیداره، بنظرم خودش یه شروع خوب برای دوباره دوست داشتن خودشه..🤍

ولی بزرگترین ایراد قوی بودن اینه که:
هیچکس نگرانت نمیشه
چون همه میدونن در نهایت تنهایی از پس همه چیز برمیای

♡

از زیباترین افراد که واژه‌ی انسانیت برازندشونه،
کسایی هستن که میدونن ممکنه
محبتشون جبران نشه،
ولی بازم محبت میکنن...

𝐓𝐡𝐞𝐲 𝐝𝐨𝐧’𝐭 𝐬𝐞𝐞 𝐭𝐡𝐞 𝐰𝐫𝐨𝐧𝐠 𝐢𝐧 𝐭𝐡𝐞𝐢𝐫 𝐚𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧𝐬 𝐛𝐞𝐜𝐚𝐮𝐬𝐞 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐡𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐫𝐨𝐮𝐧𝐝 𝐩𝐞𝐨𝐩𝐥𝐞 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐧𝐨𝐫𝐦𝐚𝐥𝐢𝐳𝐞 𝐢𝐭

زشت بودن رفتارشون رو نمی‌بینن چون با آدمایی گشتن که این مدل برخورد رو عادی می‌دونن :)

نوشته: پشت بی‌حوصلگی خیلی‌هامون یه زمانی کلی حوصله بوده، پشت بی‌تفاوتی‌مون کلی توجه و اهمیت بوده‌، پشت سکوت‌مون کلی حرف بوده و پشت بدبینی‌هامون کلی اعتماد بوده. آدم‌ها به الان‌مون نگاه می‌کنن و بهمون برچسب می‌زنن در حالی که نمی‌دونن چی بهمون گذشته. آدم یه وقت‌هایی از اول این نیست، این می‌شه‌.

بهم گفتن " برو جایی که ارزشت رو بدونن " و من رفتم سراغ خدا .️

♡

همیشه هم قرار نیست فقط از ظاهر آدما تعریف کنیم، هر آدمی در حال درگیری با جنگ درونیشه، بعضی اوقات نیاز هست که از تغییرات مثبت شخصیت طرفمون تعریف کنیم تا بدونن این جنگ نامرئیشون با خودشون و زندگیشون قابل تقدیره.

‏همیشه یادت باشه خانواده‌ی پارتنر از خود پارتنر مهم‌ تره، اینو کسایی که ضربه خوردن میدونن

گاهی آدم‌ها خودشون رو قربانی ماهیت‌شون می‌دونن، نه مسئول اون.

از اون‌هایی که رفتارشون با همه یکسان نیست خوشم میاد، چون این حس رو به آدم میدن که برای خودشون ارزش قائلن و میدونن با کی باید چه رفتاری داشته باشن و چطور حرف بزنن.