دستی افشان
تا ز سرانگشتانت
صد قطره چکد
هر‌ قطره شود خورشیدی
ما هستهٔ پنهان تماشاییم


#سهراب_سپهری

زخمی کهنه‌ ام!
سایه‌ی رنجی پایان یافته...
دوستت دارم
و به لمس سرانگشتانت
بر سایه‌ی این زخم دلخوشم!

#شمس_لنگرودی

زمانِ سپردنِ موهایم دست باد
تمام شهر
عطر سرانگشتانِ دست های تورا نفس میکشند...

#سوگل_علیزاده

رنگ چشمش را چه میپرسی ز من
رنگ چشمش کی مرا پابند کرد
آتشی کز دیدگانش سرکشید
این دل دیوانه را دربند کرد

من چه میدانم سرانگشتش چه کرد
در میان خرمن گیسوی من
آنقدر دانم که این آشفتگی
زان سبب افتاده اندر موی من

فروغ

من از دوردست ها آمده ام

از کوچه های کودکی

از شهر رنگین قصه های پدر در شبهای کشدار زمستان

و از چشمان هستی بخش مادرم

که تمام مهربانیش را در نگاهش به من می بخشید

باورم کن که شعر در من طغیان یگانگی است

و حماسه ی دوست داشتن

من دیگر گونه دوست می دارم

و دیگر گونه یگانه ام

مرا تنها می توان با من سنجید و تو را تنها با تو

که سالهاست در جستجوی تو بودم

با تو آبی می بینم تمام بیناییم را

چشمانت شکوه شکیبایی

گیسوانت ادامه ی باران ها

و دلت ترانه ی دریاهاست

زمزمه ی سرانگشتان باد در خواب خوش گیسوانت

زیبایی شاعرانه ایست که دلم را به بازی می گیرد

و نجابت کلامت آنچنان که هر کلام دیگری را بی رنگ می کند

در چشم انداز هرکجای طبیعت تو را می بینم

در چشمه

در رود

در دریا

در گل

در درخت

در جنگل

در دره

در دشت

در کوه…

با اینهمه هنوز در تو حیرانم

که تمامی عشقی در یک وجود و تمامی آرزویی در یک لباس

برایم کتابی بخوان
کتابی که هر واژه‌اش عطر مخصوص دارد
و هر صفحه‌اش ابتدای بهار است
و هر فصل آن، شاخه‌ای از رسیدن.
کتابی که بوسیدنت را
به باران بدل می‌کند
و خندیدنت را
به دریای آرام ..
برایم کتابی بخوان با سرانگشت‌هایت...
"سیدعلی میرافضلی"

به هیچ صراطی مستقیم نیست "دلی"......
که به .....
نوازش سرانگشتان" تو "عادت کرده....

نخ باران
به سرانگشت تداعی تو وصل است
یاد می‌آورمت
ابر می‌آوری‌ام.