اون چیزی که فکر میکنین بقیه نمیفهمن رو خیلی هم خوب‌میفهمن
به روتون نمیارن فقط.

از وجود آدم‌هایی که زیاد گذشت میکنن خوشحال نباشید، با هر بار کوتاه اومدن عمر احساسشون کوتاه‌تر و قلبشون سردتر میشه یهو به خودت میای میبینی کلا از دستش دادی و کاری ازت برنمیاد.

انگار من و از همه جدا کردی، بردی یه جای دور و بعدش گفتی من دیگه نمیام، خودت تنهایی برو.

'اگه منو می‌کاشتن، ازم فقط حسرت سبز می‌شد...' 'از دلِ من گل درنمیاد... فقط حسرت سبز میشه.' 'من زمین نبودم، که چیزی غیر از حسرت ازم برویه.' 'بذرِ من، گل نمی‌ده... جز حسرت.'

خسته‌ام
از همه چی
فقط به روی خودم نمیارم!
چون نمیخوام فکر کنن از پسش برنیومدم...

𝐇𝐞𝐚𝐫𝐝 𝐚 𝐭𝐡𝐞𝐫𝐚𝐩𝐢𝐬𝐭 𝐬𝐚𝐲 "𝐏𝐞𝐨𝐩𝐥𝐞 𝐰𝐡𝐨 𝐧𝐞𝐞𝐝 𝐭𝐡𝐞𝐫𝐚𝐩𝐲 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐭𝐨 𝐮𝐬 𝐭𝐡𝐞𝐢𝐫 𝐯𝐢𝐜𝐭𝐢𝐦𝐬 𝐝𝐨" 𝐚𝐧𝐝 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐭𝐨𝐨𝐤 𝐦𝐲 𝐡𝐞𝐚𝐝 𝐨𝐟𝐟

از یه تراپیست شنیدم که می‌گفت: " آدمایی که به روانکاوی احتیاج دارن پیش ما نمیان ، قربانی‌هاشون میان " و این یه جورایی منو بی‌دفاع کرد ..

آدم همیشه با همه چیز کنار میاد،
تا یه روز که دیگه کنار نمیاد ، کنار میره...!!!

اما من دلم میخواد آدم بزرگی بشی، حتی اگه دیگه ندیدمت، بشنوم که موفق شدی، حتی اگه نشد بهت کمک کنم بفهمم که روی پای خودت ایستادی، بفهمم که خوشحالی، بفهمم که بالاخره تونستی عاشق بشی، بفهمم بالاخره فهمیدی از زندگیت چی میخوای، بفهمم خانواده خودت رو تشکیل دادی و طعم خوشبختی رو چشیدی، بفهمم عاشق زندگیتی، بفهمم انقدر خوشحالی که دیگه من رو یادت نمیاد.

از یجایی به بعد باید وایسی خودت رو از دور تماشا کنی، همونقدر که تو مراقب همه چیز هستی، بقیه هم باهات همینن؟ همونقدر که تو برای همه خوب میخوای، بقیه هم برای تو خوب میخوان؟ همونقدر که دلت نمیاد کسی رو ناراحت کنی، بقیه هم نگران رفتارهاشون با تو هستن؟

من فکر میکنم اصلا مهم نیست تو چقدر عالی و زیبا و همه‌ چیز تموم باشی، وقتی تو جای اشتباه، کنار آدم اشتباه و توی یه رابطه اشتباه باشی، هیچکدومش به چشم نمیاد.