مشکلات، نگرانی‌ها و اضطراب‌هامون کم نیست. تا می‌خوایم به خودمون بیایم، تا می‌خوایم یکم خودمون رو جمع و جور کنیم همه‌چیز آوار می‌شه روی سرمون. ما غریبه‌هایی هستیم با دردهای مشترکِ آشنا، ما جوون‌هایی هستیم که جوونی‌مون به تاراج رفت و چیزی ازش نفهمیدیم، ما یک زخم گنده روی صورت ایرانیم که هیچ‌وقت قرار نیست خوب بشه.

Not one scar on my heart came from the enemy. They all came from people who “Love Me”.

هیچ کدوم از زخمای رو قلبم از طرف دشمنام نبوده؛ همه‌شون از طرف آدمایی بودن که دوستم دارن.

در یادم، محبوب‌ترین شخصی که تا کنون شناخته‌ام باقی می‌ماند، همین و بس.
دیگر نه امیدی دارم، و نه واهمه‌ای.

" أتظاهر بالقوه لکن قلبی یبکی کل یوم "

تظاهر می‌کنم که قوی ام ، اما قلبم هر روز ، همه‌ی روز گریه می‌کند

♡

متأسفانه/خوشبختانه به همه‌چیز عادت می‌کنیم؛ حتی چیزهایی که می‌گفتیم هیچ‌وقت قرار نیست بهشون عادت کنیم.

در مورد همه‌چیز وسواس به خرج می‌دیم به‌جز ارزش دادن به آدم‌ها.

درد یه چیز عجیبه…
بهت فشار میاره…
می‌پیچه تو دلت…
ولی نشون نمی‌دی…
لبخند می‌زنی…
وانمود می‌کنی همه‌چی خوبه...
ولی وقتی شب می‌شه
وقتی تنها می‌شی،
تازه می‌فهمی چقدر شکستی…
چقدر نمی‌خوای به فردا برسی...

To all the people with good hearts,
One day you'll get what you deserve.

خطاب به همه‌ی آدمایی که قلب مهربونی دارند،
یه روزی به چیزی که لایقشی می‌رسی.

•
وجود یک سری‌ها تو زندگیم واقعاً معجزه‌ست
واقعاً همه‌چیز و هر شرایطی می‌ارزه به اینکه این آدم‌ها تهش بمونن
می‌دونید چی میگم؟

♡

من رو به خاطرت بسپار؛ مثل اون بیت شعری که گوشه‌ی همه‌ی کاغذها می‌نویسیش.