و اسکار بهترین نفرین ادبی تعلق میگیرد به مولانا بخاطر بیت:

تا بداند که شب ما
به چه سان می‌گذرد؛
غمِ عشقش ده و
عشقش ده و
بسیارش ده!



. .

تا بداند که شب ما به چِه سان میگذرد؛
غم عشقش ده
و عشقش ده
و بسیارش ده...



. .

زمان می گذرد؛
خیلی چیزها تغییر می کند ؛ یک روز به خودت می آیی و میبینی که دوستان واقعیت را نشناخته ای و دشمنانت به تو لبخند میزنند ! کسانی را ازیاد برده ای که زمانی جزو بهترین هایت بوده اند ؛ با آدمهای جدیدی آشنا میشوی که هرکدام حس جدیدی درتو می کارند و گاهی خاطره ای قدیمی را درتو زنده می کنند ؛ بوی عطرشان گاهی قلبت را می فشارد ،ازبعضی مکان ها با ترس می گذری و خاطره های خنده دارت اشک آور میشوند؛
یک روز صبح ازخواب بیدار میشوی و ازکنار درختی شکوفه دار می گذری که زمانی خالی ازبرگ بود و متوجه میشوی که گلفروشی سرکوچه را به دکه ی روزنامه تبدیل کرده اند وبه این فکرمیکنی که زمان سرسخت ترین چیزها را تغییر می دهد ! حتی باورهایی که زمانی قلبت را میساختند..

. .

گویند که چون میگذرد؛
هیچ غمی نیست! 
اما به والله،
همین درد کمی نیست...
‌




‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌

زمان می‌گذرد؛
خیلی چیزها تغییر می‌کند؛ یک روز به خودت می‌آیی و می‌بینی که دوستان واقعیت را نشناخته‌ای و دشمنانت به تو لبخند می‌زنند! کسانی را از یاد برده‌ای که زمانی جزو بهترین‌هایت بوده‌اند‌؛ با آدم‌های جدیدی آشنا می‌شوی که هر کدام حس جدیدی در تو می‌کارند و گاهی خاطره‌ای قدیمی را در تو زنده می‌کنند؛ بوی عطرشان گاهی قلبت را می‌فشارد، از بعضی مکان‌ها با ترس می‌گذری و خاطره‌های خنده‌دارت اشک‌ آور می‌شوند؛
یک روز صبح از خواب بیدار می‌شوی و از کنار درختی شکوفه دار می‌گذری که زمانی خالی از برگ بود و متوجه می‌شوی که گل‌فروشی سرکوچه را به دکه‌ی روزنامه تبدیل کرده‌اند و به این فکر می‌کنی که زمان سرسخت‌ترین چیزها را تغییر می‌دهد! حتی باورهایی که زمانی قلبت را می‌ساختند.‌..

#ناهید_آقاطبا

یک نوشته برروی یک بیلبورد تبلیغاتی درپاریس:
اگه ازآخرین کتابی که خوانده‌اید، یا آخرین باری که مسواک زده‌اید 24 ساعت می‌گذرد؛

لطفا دهانتان را ببندید...

هزاران سال از آغاز حیات بشر بر این کره خاک می گذرد؛
و همه آنان تا به امروز مرده اند،
و ما نیز خواهیم مرد،
و بر مرگ ما نیز قرن ها خواهد گذشت.
خوشا آنان که مردانه مردند.
و تو ای عزیز بدان؛
تنها کسانی مردانه می میرند که مردانه زیسته باشند.

سید مرتضی آوینی

ناشناسی تنها؛
نیمه شب هم حتی!
اگر از کوچه تنهایی قلبم گذرد؛ یاد او سالی چند در دلم خواهد ماند؛
تو که دیریست دراین کوچه اقامت داری!