آدم‌‌ در بزرگسالی یاد میگیره که گاهی دوستی‌ها منقضی میشن. تقصیر کسی هم نیست.
انگار عمرش تموم میشه و یواش‌یواش میمیره، بدون اینکه دلخوری‌ای پیش اومده باشه.

من هنوز به جداشدن‌ها و تمام شدن‌های بزرگسالی عادت نکرده‌ام ، با هر پایانی یک‌بار فرو می‌ریزم و دارم به این فکر می‌کنم که چقدر هربار از نو ساختنِ این ویرانه طاقت‌ فرساست ..

طی سالهای خشک مردم سالهای پربار و مساعد را از یاد می‌بردند و در سال های بعد، وقتی باران به فراوانی میبارید، خشکسالی را.
همیشه این طور بوده است ...


- جان اشتاین بک

. .

‏بزرگسالی این شکلیه که باید در کنار اون حفره‌ی عمیق قلبت سعی کنی لبخند بزنی شاد باشی و زندگی کنی 🤍

♡

فکر کنم بزرگسالی همین باشه که آدم به تدریج به همه نشدن‌ها عادت میکنه.

یه چند سالیه هی دنیا زور میزنه بهم بگه هیچکس و هیچی موندنی نیست؛ منم هر دفعه بهش ثابت میکنم چقد نفهمم و نمیتونم یاد بگیرم.


. .

بزرگسالی به طرز وحشتناکی داره من رو از پا در میاره، اصلا نمیدونم رو چه حسابی یهو این همه مسئولیت روی دوشم گذاشته شد، بخدا من فقط یکم عدد سنم زیاد شده، همین.

‏بزرگسالی واقعا سخته ، خودت افسرده‌ای ، دوستات افسرده‌ان ، تو مشکلاتت تنهایی ، و همواره تلاش میکنی خودتو نکشی.

بزرگسالی واقعا سخته، خودت افسرده‌ای، دوست‌هات افسرده‌ان، تو مشکلاتت تنهایی و همواره تلاش میکنی خودت رو نکشی.

نر بودن نشانه مرد بودن نیست!
هر پارتنری هم سالیوان نیست!
برای ابراز احساسات،گفتن دوست دارم کافی نیست!
باید عینِ سالیوان مراقبش باشی که مبادا نگرانی یا استرس بیاد سراغش،
اوکی؟