من بر خلاف ظاهرم که با خیلیا حرف
میزنم و شوخ طبع و مهربونم ۹۹ درصد
آدمای اطرافم برام اصلا مهم نیستن ولی
اون یه درصدی که دوسشون دارمو
تیکه‌های قلبمن و با هیچی عوضشون
نمیکنم.

میدونم درکش سخته ولی من به طورِ همزمان هم درونگرام، هم برونگرام، هم عصبی ام، هم خجالتی ام، هم دلسوز و مهربونم، هم سردم، هم دلم میخواد برم بیرون، هم تنهایی رو دوست دارم، هم اجتماعی ام، هم غار نشینِ تنها!

هر روز پا میشم تیکه‌هامو به زور میچسبونم به هم که تا شبو سر کنم
‏دوباره شب که میام بخوابم میبینم کلی از تیکه‌هام افتاده گم شده

I put my pieces back so beautifully that I can't help but thank people who broke me apart

انقدر زیبا دوباره تکه‌ های خودم رو به هم می‌چسبونم که هیچ کمکی ازم بر نمیاد جز تشکر از همه اونایی که منو شکستن :)

「♡」

‏من همونی ام که زبونم ٦ متره
ولی فقط کافیه دلم بشکنه
رسماً لال میشم :))

یه عمری گذشت و هنوزم تو فکر همون یار نامهربونم :)

. .

ولی یادت بمونه وقتی همه تنهات گذاشتن من هستم.
خودم میام بلندت میکنم بغلت میکنم حتی باهات گریه میکنم، بعد هم میگردم دنبال همه تیکه های شکسته شده قلبت و میچسبونمشون به هم.🫂

‏دلم میخواست وقتایی که بهم می‌گفت تو چقدر مهربونی ، پیشونی‌شو ببوسم بعدش بهش بگم:
‏ «احمق من فقط با تو مهربونم، پاچه‌ی بقیه رو می‌گیرم».

یه شب تیکه‌هامو جمع میکنم
میرم میشینم یه گوشه‌ی تاریک و بارون‌خورده
میچسبونم هرچی که باید سرجاش باشه
مینویسم هرچی که نباید نوشته شه
میخونم از تو ، چشای تو، لبخند کجِ گوشه‌ی لب تو
یه شب بغل میکنم اونی رو که هیچوقت
هیچکی ندید و من برای خودم دیدم
بغل میکنم و میرم برای همیشه


. .

هیچوقت زبونم نمیچرخه به کسایی که میگن بهش سلام برسون بگم ما دیگه در ارتباط نیستیم.