مشکلات، نگرانی‌ها و اضطراب‌هامون کم نیست. تا می‌خوایم به خودمون بیایم، تا می‌خوایم یکم خودمون رو جمع و جور کنیم همه‌چیز آوار می‌شه روی سرمون. ما غریبه‌هایی هستیم با دردهای مشترکِ آشنا، ما جوون‌هایی هستیم که جوونی‌مون به تاراج رفت و چیزی ازش نفهمیدیم، ما یک زخم گنده روی صورت ایرانیم که هیچ‌وقت قرار نیست خوب بشه.

آدم شب‌ها برهنه‌س،
شب‌ها تو موضع ضعفه،
شب‌ها خود خودشه.
شب‌ها احساسات فرمان میده و منطق بی‌احساس به خواب رفته‌.
صبح‌ها که بلند می‌شیم، نقاب می‌زنیم و به شب قبل خودمون می‌خندیم،
ولی واقعیت همونیه که شب‌ها می‌بینیم.
حقیقت ما تو تاریکی شب آشکار میشه..
و قسم به صداقت شب‌ها..!

هنیئاً لمدینة أنت جزء من مساءها..

خوشا به‌حال شهری که «تو»
جزئی از شب‌هایش هستی 🤍

♡

‏آدم باید یک نفر را داشته‌ باشد که شب‌ها وقتی در تاریکی کنارش خوابیده با او از دیروز مزخرفِ طولانی یا از روز زیبای فردا حرف بزند 🤍

- حمید سلیمی

♡

چرا کسی به فکر تبدیل غم به برق نیست؟! من می‌تونم بعضی شب‌ها برق دو سه تا قاره رو تنهایی تامین کنم.

دلبستگی سالم با حضور باثبات در لحظات آسیب‌پذیر تعریف میشود، غایب‌های مزمن از نظر روانشناختی نه تنها امن نیستند بلکه گاه محرک آسیب‌اند، نبودن انتخاب است و انتخاب‌ها پیامد دارند، آن که در غم‌ات انتخاب به نبودن کرده در شادی‌ات حقی برای ماندن ندارد.

روزی خواهی فهمید که قوی‌ترین انسان‌ها همان‌هایی بودند که شب‌ها می‌گریستند و صبح‌ها با لبخند برخاستند.

‌دقیقا همونجایی که داستایوفسکی
تو شب‌های روشن گفت :
«‏از خودش می پرسد؛
من چرا باید به یک نفر
احتیاج داشته باشم
که با او دو کلمه حرف بزنم؟
خودم با خودم می‌توانم
بیشتر از دو کلمه حرف بزنم
و حرف‌های خودم را
راحت‌تر بفهمم
و اگر کسی به اینجا برسد
دیگر نه می‌گردد،نه انتظار می‌کشد.»

آرام آرام: می‌بوسمت،
آنقدر که طرحِ لب‌هایم
رویِ تمامِ تنت جا بماند
بگذار آغوش تو
تنها قلمرویِ من باشد،

#آندرو_مارول

و سلام بر کسانی که دور از آغوش آنها
شب‌هایمان را صبح می‌کنیم...


الهی امروزتون پر از حال خوب و دل خوش باشه عزیزای دلم ماچ به تک تکتون....️.️.️