جمله" ناراحت بشی منم غصه میخورم " از یه عالمه دوست دارم قشنگتره.

دربارش گریه نمیکنم، ولی خب غذا هم نمیخورم، درست نمیخوابم و با کسی حرف هم نمیزنم.

𝑪𝒐𝒇𝒇𝒆𝒆: 𝒃𝒆𝒄𝒂𝒖𝒔𝒆 𝒂𝒅𝒖𝒍𝒕𝒊𝒏𝒈 𝒊𝒔 𝒉𝒂𝒓𝒅

قهوه می‌خورم چون بزرگ شدن خیلی پیچیده‌ست.️

♡

به حال روستای‍‍یا که نگاه می‌کنم غبطه می‌خورم!
حال اونا؛ از حال همه شهریا،
تو آپارتمان "گرون" بهتره.
ما حال خوب رو کنار پریز برق گم کردیم...

صدای بی گزند

‌
نمی‌دونم درک می‌کنی چی می‌گم یا نه،
اما حالم اینجوریه که یهو به خودم میام می‌بینم باز دارم برای چیزی که قبلا چند بار کامل پذیرفتم و کنار اومدم باهاش، غصه می‌خورم ..

صدای بی گزند

همینکه بعد این همه تروما هنوز دارم چایی میخورم اما بدون شیره، از خودم راضیم و میدونم قوی هستم...

راجع بهش گریه نمیکنم ولی خب غذا هم نمیخورم، درست نمیخوابم، با کسی هم حرف نمیزنم.

درباره‌اش غصه میخورم، گریه میکنم، پیاده‌روی میرم، دوش میگیرم، کتاب میخونم، قهوه میخورم، برای خودم مینویسم اما دیگه درباره‌اش با آدم‌ها حرف نمیزنم .

درباره‌اش چای میخورم، گریه میکنم، کتاب می‌خونم، اما دیگه درباره‌اش با کسی حرف نمیزنم.

این اخلاقمو خیلی دوست دارم...
اینکه سر مشکلاتم آدم پررویم!
میشینم غصمو میخورم ناراحتمو میشم اما بعدش جوری بلند میشم و با نسخه جدیدی از خودم ادامه میدم که تا دو روز پیش لب پرتگاه فروپاشی بودم.
آره شاید بزرگترین ویژگیم همین باشه:
ادامه دادن اونم وقتی که ادامه دادن محاله.