‏حتی توآسمونا هم با نخ قرمز سرنوشتمونو بهم گره زده باشن اون نخ رو هرجورِ شده پاره میکنم؛اینقدر ازت بیزارم.

✿ کپشن خاص ✿

جهان پر شده از نمره های بیست،
دانش آموزان زرنگتر
بمب های بزرگتری خواهندساخت
اگر قلب های کوچکتری داشته باشند!
و هیچ کس
نمره مهربانی دست های تو را
وقتی به گربه های گرسنه غذا می دهی
در کارنامه ات نخواهد نوشت
دامن چین دارت را بپوش و بچرخ
جهان به ساز تو می رقصد

من برای معلمت نامه ای خواهم نوشت
و به او خواهم گفت
از مشق های زیاد که انگشت های کوچکت را خسته می کند
بیزارم...

#راضیه_بهرامی_خشنود

I hate the fact that some people get judged for being real, while others are getting loved for being fake!

از این حقیقت بیزارم که بعضی از آدما به‌خاطر واقعی بودنشون قضاوت میشن درحالی که یه عده‌ی دیگه واسه دورویی و دروغ بودنشون دوست‌داشته میشن!


. .

‌
فکر میکنم عادی شدن، با یک شیب ملایمِ بی‌رحم اتفاق میوفته.
اینکه نشنیدنِ صدات دیگه مثلِ اوایل اذیتم نکنه.
اینکه دیدن هر روزه‌ات نیاز جونم نباشه و بدونِ نق زدن تحمل کنم.
اینکه وقتی صدات میزنم بگی "بله" و برام اهمیت نداشته باشه که از شنیدنش بیزارم.
عادی شدن عمیق ترین ترس منه. زجر آورترین اعترافِ منه!

خودت را درچمدانی ریختی
و
با قطاری خالی از من رفتی.

از تمام قطار های دنیا
که رفتن را،
و تمام چمدان هایی
که بستن را،
بلدند؛


بیزارم!

. .

‏حتی توآسمونا هم با نخ قرمز سرنوشتمونو بهم گره زده باشن اون نخ رو هرجورِ شده پاره میکنم؛اینقدر ازت بیزارم.

از کَسی که بد باشه بَدَم نمیاد،
ولی از کسی که بَده و ادای خوبا رو در میاره بیزارم :)

‌‌‌‌‌‌.࿐

انسان با یڪ ڪلمه سقوط می ڪند و با یڪ ڪلمه به معراج می رود:
ڪلمه می تواند تو را مشتاق ڪند مثل
"دوستت دارم"
تو را ویران ڪند مثل "از تو بیزارم"
تو را تلخ ڪند مثل "خسته ام"
تو را سبز ڪند مثل "خوشحالم"
تو را زیبا ڪند مثل. "سپاسگزارم"
تو را سست ڪند مثل. "نمی توانم"
تو را پیش ببرد مثل. "ایمان دارم"
تو را خاموش ڪند مثل. "شانس ندارم"

ڪلمه می تواند تو را آغاز ڪند مثل:
از همین لحظه شروع میڪنم،
ازهمین نقطه تغییر میڪنم،
ازهمین دم یڪ طرح نو میزنم،
می توانم..
می خواهم..
می شود...

ɪ ʜᴀᴛᴇ ᴛʜᴇ sᴡᴇᴇᴛ ᴀɴᴅ ʙɪᴛᴛᴇʀ ᴍᴇᴍᴏʀɪᴇs ᴏғ ᴀ ʟᴏɴɢ ᴊᴏᴜʀɴᴇʏ ...

بیزارم از خاطره های شیرین و تلخ یه سفر طولانی...

.࿐

جانِ تو و جانِ من گویی که یکی بوده ست
سوگند بدین یک جان، کز غیر تو بیزارم...

| مولانا |