ولی من،
اگر هزاران سال زنده باشم،
پیر و شکسته و مردنی شوم
باز یاد تو خواهم بود.
باور کن اگر بمیرم،
استخوان های‌ام،
خاکسترم،
جسدم،
کفن‌ام،
تورا دوست‌ خواهند داشت.
🪽🫀

نوروز بمانید که ایّام شمایید
آغاز شمایید و سرانجام شمایید !

آن صبح نخستین بهاری که ز شادی
می آورد از چلچله پیغام ، شمایید !

آن دشت طراوت زده آن جنگل هشیار
آن گنبد گردننده ی آرام شمایید !

خورشید گر از بام فلک عشق فشاند ،
خورشید شما ، عشق شما ، بام شمایید !

نوروز کهن سال کجا غیر شما بود ؟
اسطوره ی جمشید و جم و جام شمایید !

عشق از نفس گرم شما تازه کند جان
افسانه ی بهرام و گل اندام شمایید !

هم آینه ی مهر و هم آتشکده ی عشق ،
هم صاعقه ی خشم ِ بهنگام شمایید !

امروز اگر می چمد ابلیس ، غمی نیست
در فنّ کمین حوصله ی دام شمایید !

گیرم که سحر رفته و شب دور و دراز است
در کوچه ی خاموش زمان ، گام شمایید

ایّام ز دیدار شمایند مبارک
نوروز بمانید که ایّام شمایید !

(مولانا)

از همـان روزی کـه دانشجو شـدم

از جهاتی بـنده زیر و رو شـدم



روز اوّل ســر به زیــر و با حیا

روز دوّم این هوا (…) پررو شدم



بعد از آنـی کـه سبیلم را زدم

دشمن ِ سر سخت ِ زیر ابـرو شــدم



هیبت ِ مـردانه را دادم ز دست

صاحب ِ لنز و تل و گیسو شـدم!



دود ِ پیپ و دود قلیان، دود بنگ …

من ولـی پابـست ِ تنـباکو شدم



تـرم اوّل گرچه دیدم ژالـه را

عاشـق ِ گلـچهره و مـینو شـدم!



ترم دوّم قلب ِ من پـایانه شد

هر کسی خر شد سوار ِ او شدم!



فصل ِ سـرما لُـخت و عریانم، ولی

فصل ِ گرما شکل ِ اسکیـمو شدم



بس که اُملت پخته ام این سال ها

عـمّه جــانم گفت کـدبانو شدم!



در حــوادث بــر خــلاف ِ دیگران

فارغ از هر گونه های و هو شدم



یاد ِ ایّامی که می دانی به خیر…

تازگی بی خاصیت، بی بو شدم!



بعد ِ عمری کسب ِ علم و معرفت

جای دکتر، عاقبت هالو شدم!