‏اینم هندل می‌کنی و می‌گذرونی و بعدش هم می‌بینی اونقدرا هم که تو ذهنت بزرگش کردی بزرگ نبود چون واقعا زندگی همینه :).

When you love somone it's easy to forgive even his big mistakes .

وقتی کسی و دوست داری ؛ آسونه که حتی اشتباهات بزرگش رو هم ببخشی .

از این عصبانی نباش که چرا بقیه قدر ارزش و محبت تورو نمیدونن، خیلی از مواقع ما به اندازه ی شخصیت خودمون کسی رو تحویل میگیریم نه به اندازه ی ظرفیت اون شخص."
بعضی از آدم ها رو بزرگشون کنی لبریز میشن و توهم خود بزرگ بینی در درونشون ایجاد میشه.
دست به قد و اندازه ی آدم ها نزنید.

سیمین‌ بهبهانی‌ چقدر قشنگ‌ گفت:
همه‌ی‌ آدم‌ها‌ ظرفیت‌ بزرگ‌ شدن‌ را‌ ندارند! اگر بزرگشان‌ کنیم‌ گم‌ می‌شوند و دیگر نه‌ شما را می‌بینند‌ نه‌ خودشان‌ را. بیایید به‌ اندازه‌ی‌ ادم ها دست نزنیم.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

از سختی‌های HSP شخصیت فوق حساس بودن اونجاست که چیزی که ناراحتت کرده رو گفتی و در جوابش بهت گفتن تو داری زیادی بزرگش میکنی، اینجاست که خودت هم شک میکنی به اینکه حق داشتی ناراحت بشی یا واقعا داری زیادی بزرگش میکنی؟ نتیجه‌اش این میشه که بین احساس شرم و خشم و خیلی وقت‌ها اضطراب، پاسکاری میشی.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

همه‌ی آدم‌ها ظرفیت بزرگ شدن را ندارند !
اگر بزرگشان کنیم گم می شوند و دیگر نه شما
را می بینند نه خودشان را ...
بیایید به اندازه ی آدم‌ها دست نزنیم !

سیمین بهبهانی چقدر قشنگ گفت :
همه‌ی آدم‌ها ظرفیت بزرگ شدن را ندارند !
اگر بزرگشان کنیم گم می شوند و دیگر نه شما
را می بینند نه خودشان را ...
بیایید به اندازه ی آدم‌ها دست نزنیم !

اگه هیچکس تورو اونجوری که هستی نمیبینه تقصیر تو نیست آدما به وسعت قلبشون نگاه میکنن میشنون و لبخند میزنن،هروقت رنجیدی یه نگاه به قلب آدمای دور و برت بنداز و بعد عبور کن..
هیچ اما و اگری در کار نیست آدمای بزرگ رو باید از قلبهای بزرگشون شناخت...



. .

اگه هیچکس تورو اونجوری که هستی نمیبینه تقصیر تو نیست آدما به وسعت قلبشون نگاه میکنن میشنون و لبخند میزنن،هروقت رنجیدی یه نگاه به قلب آدمای دور و برت بنداز و بعد عبور کن..
هیچ اما و اگری در کار نیست آدمای بزرگ رو باید از قلبهای بزرگشون شناخت...



. .

✿ کپشن خاص ✿

ما تقصیر نداشتیم
ما فقط کمی زیادی دوستشان داشتیم
آنقدر بزرگشان کردیم که روز به روز کوچکتر شدیم
آنقدر مهربانی کردیم که دلشان را زدیم
آنقدر محبت کردیم که وظیفه امان شد
به همین راحتی عادی شدیم و از ما گذشتند
به سرعت برق جایمان را به کسی دادند
بلاک شدیم تا دوستت دارم هایمان را نشنوند
پشت سرمان حرف زدند
تا شاید کوچکتر از این شویم
ما دیگر کوچک نمی شویم
ما دوست هایمان را داشته ایم
بخشش هایمان را کرده ایم
ولی فراموش نکرده ایم
هنوز می سوزیم
از رفتن آنکه رفته
یا از عشقی که به پای نا اهلش سوزانده ایم
فرقی نمی کند،
ما دیگر نه دلی داریم برای او
نه جای خالی بر صندلی روبرو
در کافه همیشگی
تنها می رویم
قهوه امان را میخوریم
سیگارمان را می کشیم
و می رویم پی زندگی مان !

#آریا_نوری