شمای ِ محترم :) جناب ِ روح ِ بی خبر(یعنی کسی که روحش هم خبر ندارد ! ) ،چیزهایی هست که نمی دانید. این که همان آدمی که روزی چند بار صورتش را در آینه و رد شدنش و راه رفتنش را در شیشه ی ماشین ها و اتوبوس ها و شیشه ی مغازه هایی که دوستشان دارید یا ندارید ،می بینید.همان آدمی که لباس های شما را تنش کرده ،ساعت شما را دستش کرده و کفش هایتان را پوشیده ،کسی ست که دل من دوست دارد از تجریش تا هرجای دنیا را مستقیم ، با او پیاده برود.
امضا : ماهی طلا.

باید طور دیگری می شد ..
من داستان را جور دیگری نوشته بودم ..
مثلا تو بیایی
در آن سوی کافه بنشینی
و قهوه چی فنجان دلتنگت را
با همان همیشگی پر کند
مثلا من دزدکی نگاهت کنم
و بخندی
و بخندم
با صدای بلند بخندم
بگذار باران هم بیاید
اصلا چتر نداشته باشیم
تجریش دور سرمان بچرخد
یا می شد بی خیال این دیوانه بازیها
روی کاناپه دراز بکشیم
برایت چای بیاورم
به تلویزیون فحش بدهیم
در آغوش بکشی ام
و من دستهای کبودم را نشانت بدهم
که سُر خورده ام روی برفها
و تو به سر به هوایی ام بخندی
بخندم
با صدای بلند بخندم ..

باید طور دیگری می شد ..

یه بنده خدایی تو فیسبوک راجب باد شدید تهران پست گذاشته

حالا نظرات و کامنت های بچه ها :

مینا : از باعث و بانیش تشکر میکنم ... خونه ی ما از غرب تهران داره میره تجریش :|

نریمان : آقا یه ساپورت آبی باد آورده خونمون ... صاحبش راضی باشه لطفا :)))

مجتبی : از تن تاک استفاده کنید ... من به شما تن تاک رو پیشنهاد میکنم :|

شیرین : این ایام مبارک رو به تمام تعمیر کنندگان ماهواره تبریک میگم

احمد : آغا اگه کسی شورت با گلای قرمز و آبی پیدا کرد مال منه ...

گذاشتم خشک بشه باد بردش

=))))