حس‌هایی هستند که اسمی ندارند:
نگران نیستی اما آرام هم نیستی...
غریب نیستی اما آشنا هم نیستی...
نه دلت می‌خواهد بمانی نه آرزوی رفتن داری...
دلت می‌خواهد جایی که هستی نباشی اما جای دیگری هم نباشی...

مهم نیست چقدر میشناسیش!
یک روز، یک ماه، یک سال..
مهم کیفیت بودن آدمهاست؛ بعضی ها فقط تو یه روز به اندازه ی تموم روزای دنیا به تو حس خوب میدن و گاهی هم بعضیا، یک عمر کنارت هستن ولی چیزی به جز درد و خستگی روحی برات ندارن!
بعضی وقتا ممکنه با یه نفر توی چند ماه حس هایی رو تجربه کنی که قبل از اون اصلا نمیدونستی این حس‌ها وجود دارن! میدونی چی میگم؟! مهم کیفیت بودن آدمهاس..

. .

از بدترین حس‌ها بعد از مرگ عزیزی اولین صبح‌های بعد از واقعه است، یا وقت‌هایی که خوابت می‌بره و وقتی بیدار میشی، چند ثانیه اول یادت نمیاد چی شده ولی بعد همه چیز هجوم میاره. آدمیزاد دلش برای خودش و اون چند ثانیه بی‌خبری اولش خیلی می‌سوزه.

دیروز یه کاربری تو توئیتر نوشته بود:

"ارتباط سالم و امن اونیه که بدونید اگه یه روز به هر دلیلی دیگه باهم دوست و در ارتباط نبودید ازتون هیچ آسیبی به هم نمی‌رسه، و تمام حس‌ها، صحبت‌ها و لحظه‌هاتون پیش هم جاش امنه."
دیدم واقعا درست میگه؛ آدم امن یه نعمته نه اونی که هی باید نگران این باشی که ازت آتو نداشته باشه!

تو کتاب مردی به نام اوه، فردریک بکمن حرف قشنگی زده؛ میگه:
«عشق از دست رفته هنوز عشق است، فقط شکلش عوض می‌شود.
نمی‌توانی لبخند او را ببینی یا برایش غذا بیاوری یا مویش را نوازش کنی یا او را دور زمین رقص بگردانی. ولی وقتی آن حس‌ها ضعیف می‌شود، حس دیگری قوی می‌شود. خاطره.
خاطره شریک تو می‌شود.
آن را می‌پرورانی. آن را می‌گیری و با آن می‌رقصی.
زندگی باید تمام شود، عشق نه.»

بعضی ها عجیب خوبند !
من باور دارم که گاهی خدا،
با بندگانش ما را در آغوش میگیرد ...!

بعضی از آدم‌ها پر از مفهوم هستند
پر از حس‌های خوبند‍‍
پر از حرف‌های نگفته‌اند
چه هستند، هستند
و چه نیستند، هستند
یادشان
خاطرشان
حس‌های خوبشان ...!

آدم‌ها
بعضی‌هایشان
سکوتشان هم پر از حرف هست
پر از مرهم به هر زخم است ...!

آدم وقتی یه حس تکرار نشدنی رو با یکی تجربه می‌کنه، دیگه نمیتونه اون حس رو با کس دیگه‌ایی تجربه کنه! بعضی حس‌ها خاص و ناب هستند، مثل بعضی آدم‌ها...

یکی از غم‌انگیزترین و شخمی‌ترین حس‌های دنیا اینه که بفهمی تو با بقیه خیلی ساده و صادقانه رفتار کردی ولی اونا با سیاست و حیله‌گری!
عجله نکنید بدتر هم میشه!
بدترش اونجاست که بعد از فهمیدن،
بازم بلد نیستی با سیاست و حیله‌گری رفتار کنی!

حس‌هایی هستند که نام ندارند.

نگران نیستی، اما آرام هم نیستی.

غریب نیستی، اما اهل اینجا هم نیستی.

نه دلت می‌خواهد بمانی، نه آرزوی رفتن داری.

دلت می‌خواهد جایی که هستی نباشی، اما جای دیگری هم نباشی …

‏حس‌های این روزها شبیه یه نوشته روی شن‌های ساحل شدن که با اولین موج دریا از بین میرن..!


. .