هر بار مامانم با اعتماد به نفس بهم میگه ما همیشه خیالمون از تو راحت بود واقعا عصبی میشم، خب ای کاش نبود، ای کاش طوری بزرگم نکرده بودی که عادت کنم تک تک مشکلاتم رو در ایزوله‌ترین حالت ممکن حل کنم.

‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌‌خیلیامونم حالمون خوب نیست،
فقط حواسمونو پرت چیزای دیگه کردیم .

‏دیدین موهامون هعی سفید میشه،
موهای سفیدی که رو سرمون هعی زیاد و زیادتر میشه، اینا ارث بابامون نیست
حرفهای نزده تو دلمونه....

اولش اونی رو انتخاب میکنیم که بیشتر دوستش داریم، ولی وقتی دلمونو شکست، برمیگردیم پیش اونیکه بیشتر دوستمون داره ...
• |.|

I think there's something wrong in our generation; there are so many sad eyes on happy faces.

فکر کنم یه چیزی تو نسلمون اشتباهه؛ یه عالمه چشم غمگین روی صورتای خوشحالن.

بعضی اوقات نمیخوایم حالمون خوب بشه، چون دردمون اخرین نقطه ی اتصالیه که میتونیم بخاطرش با خاطراتمون و گذشتمون داشته باشیم.

ای کسانی که برامون خوبی نخواستین
ما حالمون خوبه!!!



. .

میگیم و میخندیم اما تو دلمون می‌دونیم بلیطِ کی چقدر می‌ارزه

‏با شرایط سخت کنار میاییم ولی حسرت اینکه همه چیز میتونست طور دیگه پیش بره، همیشه تو دلمون میمونه

آدم بودن عجیبه، انگار از ته دلمون می‌خوایم احساس کنیم و عاشقی چیزی شیم و حاضریم حتی وجود واقعی یه نفر و تو ذهنمون انکار کنیم و عاشق تصور خودمون از طرف شیم(چون یحتمل دوست داشتن بقیه از دوست داشتن خودمون راحت‌تره) و بعد بذاریم با واقعیتش ناامیدمون کنه.