شب دوباره همانیم؛ آزرده، غمگین، تنها و ترسیده از دنیا! حتی اگر تمام روز، در قوی‌ترین حالات ممکن یک انسان زیسته‌ باشیم..

I think the actual art is the art of space So near to each other and we nurn and so far we freeze We must learn to find each other at the proper and the right place and stay there

فکر میکنم هنر اصلی هنر فاصله هاست، زیاد نزدیک به هم میسوزیم و زیاد دور یخ میزنیم. باید یاد بگیریم جای درست و دقیق را پیدا و همان جا بمانیم!

Always live

•
به قول فریدون مشیری:
بیا تا پایِ جان باهم بمانیم 🤍.

「♡」

in the end, we all mend our broken pieces so we can survive every day..

در پایان، همه ما تکه های شکسته خود را بهم میچسبانیم تا بتوانیم هر روز زنده بمانیم..

.࿐

این بار که از این دریای خروشان به سلامت عبور کردیم، این‌بار که رگبار پایان گرفت و هوا صاف شد، همه‌تان را با عشق بغل می‌کنم.
من یک دنیا شوق و لبخند برای روزهای خوبمان کنار گذاشته‌ام و بغل‌بغل مهربانی و دلخوشی و هزار هزار بهانه‌ی روشن برای خوشبختی در پستوی ذهنم پنهان کرده‌ام و زمانش که رسید، برای همه‌مان از رهایی و شادی و عشق خواهم‌گفت.

چقدر مثل خانواده شده‌ایم این‌روزها...
از کنار هرکسی که در خیابان عبور می‌کنم، انگار سال‌هاست می‌شناسمش. انگار باتمام این چشم‌ها و چهره‌های مهربان قراری دارم، انگار چیزی ما را به هم پیوند داده، آنقدر محکم که جدا شدنی نیستیم و فراموش نمی‌کنیم هرگز، که چقدر به هم نیاز داریم و نیاز داریم که حال همه‌مان خوب شود. انگار همه در نهایت اندوهی مشترک غوطه‌وریم و داریم با تمام توان و با هم به سمت نور پیش می‌رویم و مراقبیم که تاریکی و اندوه و خشم، ما را نبلعد و کمک می‌کنیم به هم که قوی بمانیم و طاقت بیاوریم و در دل تندباد روزگار نشکنیم؛ به شوقِ بهار و به شوق روزهای روشن و خوبی که در انتظار ماست...

طاقت بیاوریم، برای تمام رنجی که تا امروز کشیدیم و تاریکی و خشمی که پشت سر گذاشتیم و دلخوشی‌های ساده‌ای که نداشتیم.
طاقت بیاوریم، به حرمت تمام تلاش‌های بیش از توان و زخم‌های رسیده به استخوان.
طاقت بیاوریم چون آگاه نیستیم به اینکه آخرین پله‌ی این سیاهچاله کجاست و کجای این قصه، به رهایی و نور می‌رسیم...
طاقت بیاوریم.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

"کأنه کُتب علینا العیش هکذا
مُعلقین فی مُنتصفِ الأشیاء کلها
لا نحب ما یحدث، ولا یحدث ما نحب..."

گویی مقدر شده بود که اینگونه زندگی کنیم
در میانِ همه چیز بلاتکلیف بمانیم
آنچه پیش می‌آید را دوست نداریم
و هر آنچه را دوست داریم پیش نمی‌آید...

#احمد_خالق_توفیق

چرچیل یه جمله داره که به نظرم باید تو قلبمون حکش کنیم، میگه:
«وقتی دری بسته میشود، در دیگری باز میشود، ولی آنقدر با تاسف به درهای بسته نگاه میکنیم، که از درهای باز شده غافل میمانیم...!»

ما آدمها منتظرِ کسی میمانیم که ما را ترک کرده،
که ما را یک زمانی بی اندازه دوست داشته...
منتظرِ همان آدم،با همان رفتار و همان شخصیتِ دمِ رفتنش...
ولی کسی که برمیگردد؛
نه دیگر بی اندازه دوستمان دارد،
نه ذره ای به آن آدمِ دمِ رفتن که میخواستیمش شباهت دارد...
برای همین است که هیچ رابطه تمام و دوباره شروع شده ای،
به سرانجام خوب نرسیده و
به سرانجام خوب نخواهد رسید...

. .

ما آدمها منتظرِ کسی میمانیم که ما را ترک کرده،
که ما را یک زمانی بی اندازه دوست داشته...
منتظرِ همان آدم،با همان رفتار و همان شخصیتِ دمِ رفتنش...
ولی کسی که برمیگردد؛
نه دیگر بی اندازه دوستمان دارد،
نه ذره ای به آن آدمِ دمِ رفتن که میخواستیمش شباهت دارد...
برای همین است که هیچ رابطه تمام و دوباره شروع شده ای،
به سرانجام خوب نرسیده و
به سرانجام خوب نخواهد رسید...

. .

°
به هیچ چیز این دنیا
اعتباری نیست
همان هایی که
روزی بعد از هر کلمه‌شان
از ما می خواهند که
مراقب خودمان باشیم
همان‌هایی که روزی
اگر یک ساعت از ما
بی‌خبر باشند، دیوانه می‌شوند
روزی هم چنان بی دلیل
میروند و ماه‌ها و سال‌ها
به یادمان نمی‌افتند
که می‌مانیم میان این پارادوکس
که کدامشان تظاهر بود
آن بی قراری ها ؟!
یا این بی خبری‌ها ؟!
به هیچ چیز این دنیا
اعتباری نیست ...
نه به نگرانی هایش
نه به بی‌خبری هایش ...