اگه به آدمای اطرافتون حسادت میکنه شبیه مولانا براش بنویسید:
"مطلب تویی
طالب تویی
هم منتها
هم مبتدا"
همینقدر خلاصه :))

اگه به آدمای اطرافتون حسادت میکنه شبیه مولانا براش بنویسید:
"مطلب تویی
طالب تویی
هم منتها
هم مبتدا"
همینقدر خلاصه، مخشو میزنید =))

. .

𝐀𝐧𝐝 𝐈 𝐚𝐬𝐤 𝐲𝐨𝐮 𝐆𝐨𝐝 𝐭𝐡𝐞 𝐩𝐨𝐰𝐞𝐫 𝐭𝐨 𝐬𝐭𝐚𝐧𝐝 𝐮𝐩 𝐚𝐥𝐨𝐧𝐞 𝐰𝐢𝐭𝐡𝐨𝐮𝐭 𝐥𝐲𝐢𝐧𝐠 𝐨𝐧 𝐚𝐧𝐲𝐨𝐧𝐞'𝐬 𝐬𝐡𝐨𝐮𝐥𝐝𝐞𝐫

خدایا از تو قدرتی را طلب می‌کنم که به تنهایی روی پاهای خود بایستم بدون آنکه روی شونه‌ی کسی تکیه کنم .️

شب، آنچنانی‌ها را آنچنانی‌تر می‌کند؛
غمگینها را غمگین‌تر
اضطرابی‌ها را مضطرب‌تر
تنوع طلبها و برون‌گراها را خیال‌پردازتر
کمال‌گراها را آرمان‌گراتر
نویسنده‌ها را نویسنده‌تر
شعرا را شاعرتر
عشاق را عاشق‌تر
و.....
بقیه‌اش با شما

به چه مشغول کنم دیده و دل را که مدام
دل تو را میطلبد، دیده تو را میجوید

. #صائب_تبریزی


. .

تا شکرگزار نباشی؛ شاهد اتفاقات خوب نخواهی‌بود. تا عادت نکنی به دیدنِ زیبایی‌ها و نعمت‌های جهانت را نبینی و از خدای نعمت‌ها قدردانی نکنی؛ موهبت‌ها و اتفاقات خوب، راه رسیدن به تو را پیدا نخواهند کرد. این یک اصل اساسی‌ست، حتی اگر سطحی و تکراری به نظر برسد. اما کمتر کسانی واقعا به آن پای‌بند بوده‌اند و قطعا به وضوح دیده‌اند که سپاسگزاری از خدا و کائنات بابت هرآنچه که می‌توانست نباشد اما هست؛ چگونه معجزه‌وار، جهان انسان را دگرگون می‌کند و پُلی می‌شود برای رسیدن به جهانی خوب‌تر و حالی خوب‌تر.
برای هر نعمتی که در جهانتان هست قدردان باشید، از خدا، از خودتان، از آدم‌ها... این کار، مسیرِ ورود اتفاقات و آدم‌های خوب‌ را به جهان شما هموار می‌کند. ما به یک مهمانی بزرگ دعوت شده‌ایم، خیلی اهمیت دارد که بابت هرچیز، قدردان باشیم، نه متوقع!!! "قدردان بودن" صفت آدم‌حسابی‌هاست. آدم‌هایی که از جهان و از خدا و از آدم‌ها طلبکار نیستند و با چاشنی قدردانی و تلاش، خواهان خوب‌ترینِ خوب‌ترین‌های جهانند.
سپاسگزار باشیم و قدردان؛ بابت کمترین دلخوشی‌ها! حتی برای اینکه می‌بینیم، می‌شنویم، نفس می‌کشیم و می‌فهمیم.
حتی برای اینکه آسمان زیباست، زمین و گیاه و درخت زیباست و جهان زیباست...

‌ ‌ ‌‌
‏کسی که نمی‌فهمه، نمی‌فهمه دیگه،
حالا هی تو بیا خودتو خسته کن بهش محبت کن واسش کلی مایه بذار آخرشم ازت طلبکاره

•
مطلب تویی طالب تویی
هم منتها هم مبتدا.️

「♡」

این چه عشقی است که در دل دارم
من از این عشق چه حاصل دارم
می گریزی ز من و در طلبت
بازهم کوشش باطل دارم
باز لبهای عطش کردهٔ من
لب سوزان تو را می جوید
می تپد قلبم و با هر تپشی
قصهٔ عشق تو را می گوید

در دنیای کنونی، ما پیوسته از آدم‌ها طلب می‌کنیم خودشان باشند در حالی که مدام با توقعاتمان خلافش را می‌خواهیم.

- خیابان‌گردی در لندن؛ ویرجینیا ولف.

. .