تا شکرگزار نباشی؛ شاهد اتفاقات خوب نخواهی‌بود. تا عادت نکنی به دیدنِ زیبایی‌ها و نعمت‌های جهانت را نبینی و از خدای نعمت‌ها قدردانی نکنی؛ موهبت‌ها و اتفاقات خوب، راه رسیدن به تو را پیدا نخواهند کرد. این یک اصل اساسی‌ست، حتی اگر سطحی و تکراری به نظر برسد. اما کمتر کسانی واقعا به آن پای‌بند بوده‌اند و قطعا به وضوح دیده‌اند که سپاسگزاری از خدا و کائنات بابت هرآنچه که می‌توانست نباشد اما هست؛ چگونه معجزه‌وار، جهان انسان را دگرگون می‌کند و پُلی می‌شود برای رسیدن به جهانی خوب‌تر و حالی خوب‌تر.
برای هر نعمتی که در جهانتان هست قدردان باشید، از خدا، از خودتان، از آدم‌ها... این کار، مسیرِ ورود اتفاقات و آدم‌های خوب‌ را به جهان شما هموار می‌کند. ما به یک مهمانی بزرگ دعوت شده‌ایم، خیلی اهمیت دارد که بابت هرچیز، قدردان باشیم، نه متوقع!!! "قدردان بودن" صفت آدم‌حسابی‌هاست. آدم‌هایی که از جهان و از خدا و از آدم‌ها طلبکار نیستند و با چاشنی قدردانی و تلاش، خواهان خوب‌ترینِ خوب‌ترین‌های جهانند.
سپاسگزار باشیم و قدردان؛ بابت کمترین دلخوشی‌ها! حتی برای اینکه می‌بینیم، می‌شنویم، نفس می‌کشیم و می‌فهمیم.
حتی برای اینکه آسمان زیباست، زمین و گیاه و درخت زیباست و جهان زیباست...

گاهی حضور یک دوست در جهانت، به مثابه‌ی دستان خداوند است که حرف‌هات را شنیده و تنهایی‌ات را دیده و حالا به شکل یک رفیق، برایت حمایت و نور فرستاده!
گاهی حضور یک دوست در جهانت، شبیه به معجزه‌ای‌ست که ذره ذره اتفاق می‌افتد و ذره ذره به آسمان جهانت رنگ می‌پاشد.
گاهی حضور یک دوست در جهانت، شبیه به آرزویی‌ست که آن را به خدا نگفته‌ای و برآورده شده!
خدا همیشه به شیوه‌ی خودش مراقب توست و با زمان‌بندی خودش همه چیز را درست می‌کند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

چه خوبه که این روزا هستی.

~"آیا کسی آنقدر دوستت دارد که از جهان نترسی؟"
ترسیده ای؟
از که؟
از جهان؟
من جهانت.
از گرسنگی؟
من گندمت.
از بیابان؟
من بارانت.
از زمان؟
من کودکیت.
از سرنوشت؟
آه، من هم از سرنوشت می‌ترسم ...

قسمت غم انگیز تنهایی، "بی پناهی" است؛
این که یک شب، یک روز، یک جایی
دلت بخواهد از همه دردهای دنیا پناه ببری به آغوشی، نوازشی، گفتگویی، درست می شَوَدی، بوسه ای،
حضوری، دیداری...
و هیچکس هیچ جای جهانت نباشد.

#شبتون_در_پناه_خدا

•
‏دوست نداشته شدن توسط شخص دیگری پایان جهانت نیست پایان این دنیا وقتی رقم میخوره که خودتو دوست نداشته باشی:)

「♡」

•
‏دوست نداشته شدن توسط شخص دیگری پایان جهانت نیست پایان این دنیا وقتی رقم میخوره که خودتو دوست نداشته باشی:)

「♡」

#سعدی

جان و تنم ای دوست
فدای تن و جانت
مویی نفروشم
به همه ملک جهانت

.
" آیا کسی آنقدر دوستت دارد که از جهان نترسی؟ "
ترسیده ای؟
از که؟
از جهان؟
من جهانت.
از گرسنگی؟
من گندمت.
از بیابان؟
من بارانت.
از زمان؟
من کودکیت.
از سرنوشت؟
آه، من هم از سرنوشت می‌ترسم ...

#محمد_الماغوط

‏یه شونه که سرتو بذاری روش چشاتو ببندی تا جهانت آروم شه..,

تا روشن بماند چراغ دلت و برسی به رنگ رنگ آرزوهای جهانت،
رو به آسمان برایت دعا می‌کنم هر شب
دعا میکنم تنت سلامت باشه و تنور عشقت گرم
خدایا گره ی مشکلات رو بگشا