#چالش

از باورهای احمقانه ی دوران کودکیتون بگید.

~"آیا کسی آنقدر دوستت دارد که از جهان نترسی؟"
ترسیده ای؟
از که؟
از جهان؟
من جهانت.
از گرسنگی؟
من گندمت.
از بیابان؟
من بارانت.
از زمان؟
من کودکیت.
از سرنوشت؟
آه، من هم از سرنوشت می‌ترسم ...

خاطره شیرین دوران کودکیتون رو بگین..

(کامنت کنید.)

.
" آیا کسی آنقدر دوستت دارد که از جهان نترسی؟ "
ترسیده ای؟
از که؟
از جهان؟
من جهانت.
از گرسنگی؟
من گندمت.
از بیابان؟
من بارانت.
از زمان؟
من کودکیت.
از سرنوشت؟
آه، من هم از سرنوشت می‌ترسم ...

#محمد_الماغوط

‏روز پزشک رو به هم بازیای دکتر بازی کودکیتون تبریک بگین.

گاهی به کودکیتان فکرکنید, به یاد بیاورید برای رسیدن به خواسته هایتان, بازی با همبازی موردعلاقه تان, پیداکردن خوراکی هایی که مادرتان از دست شما پنهان می کرد, در رفتن ازخواب بعد از ظهر چه می کردید؟؟
حتّی به قیمت تنبیه شدن, محروم شدن از بعضی چیزها از پای نمی نشستید. یادتان که هست؟؟؟
پس اکنون چه بر سر آن کودک شاد و پرانرژی آمده؟؟
کمی کودکی کنید و به آنچه می خواهید فکرکنید و به دستش بیاورید…..
به یاد داشته باشید که زندگی دنیا بازیچه ای بیش نیست.
پس:آسان بگیرید تا به آسانی بگذرد…

عاشق تیتــراژ آنشرلی بودم
" آنــه "
تکرار غریبانه روزهــایت چگونه گذشت؟
وقتی روشنی چشمهایت در پشت پرده های مه آلود اندوه پنهان بود
... بامن بگو از لحظه لحظــه های مبــهم کودکیت
از تنهایی معصومانــه دستهایت

کاش وقتی بچه هامون میرن مدرسه بهشون بگیم :

عزیزم من نمی خوام تو بهترین باشی
من فقط می خوام تو خوشبخت باشی
اصلا مهم نیست همیشه نمره هاتو 20 بگیری
جای 20 می تونی 16 بگیری اما از دوران مدرسه و کودکیت لذت ببر.
از "ترین" پرهیز کن
خوشبختی جایی هست که خودت رو با کسی مقایسه نکنی
حتی نخواه خوشبخت ترین باشی
بخواه که خوشبخت باشی و برای این خواستت تلاش کن همین....................
من فکر میکنم از وقتی به دنبال پسوند "ترین" رفتیم، خوشبختی از ما گریخت.. از 19/75 لذت نبردیم چون یکی 20 شده بود..
از رانندگی با پراید لذت نبردیم چون ماشینای مدل بالاتری تو خیابون بود.
از بودن کنار عشقمون لذت نبردیم چون مدرک تحصیلی و پول توی جیبش کمتر از خیلی های دیگه بود.
می خوام بگم خیلی از ما فقط به "بهترین،بیشترین و بالاترین" چسبیدیم و نتیجه ان نسل های افسرده و همیشه گریان شد..
شاید لازمه تغییر جهت بدیم یا حداقل اجازه ندیم نحسیِ "ترین" دامن بچه هامون رو بگیره

به دوران کودکیت برگرد
کودک که بودی از زندگی چه میدانستی؟
نگاهت معصوم و خندهای کودکانه ات از ته دل
بزرگترین دلخوشیهایت داشتن اسباب بازی دوستت،پوشیدن گفش بزرگترها
و حتی خوردن یک تکه کوچک شکلات
بچه که بودی حسادت،کینه و نفرت در قلب کوچکت جایی نداشت
دوست داشتنت پاک و بی ریا
بخشیدنت با رضایت
چاره ی ناراحتی ات یک لحظه گریستن
و این پایان تمام کدورتها بود
می خندیدی و در دنیای خودت غرق می شدی!
چه شد؟ بزرگ شدی...؟!!!

گذشته هایت را ببخش زیرا آنها همچون کفش های کودکیت نه تنها برات کوچکند بلکه تورا از گام برداشتن های بلند باز می دارند...