به‌نظرم دوتا از کتاب‌هایی که هر زنی باید بخونه و هر دوتاش به نویسندگی مارگارت اتوود بوده،
۱. سرگذشت ندیمه
۲. وصیت‌هاست.

یکی از نیازهای اساسی هر زنی آشنایی با ماهیت همچین کتاب‌ها و روایت‌هاییه که چشم مخاطبش رو به واقعیت‌های آموزنده و عبرت‌آموز باز میکنه...



. .

ما چیز زیادی هم نمی‌خواستیم جز این‌که برقصیم ، بخندیم ، شاد و آزاد باشیم
و شب‌ها با خیال آسوده بخوابیم .️

♡

آدم شب‌ها برهنه‌س،
شب‌ها تو موضع ضعفه،
شب‌ها خود خودشه.
شب‌ها احساسات فرمان میده و منطق بی‌احساس به خواب رفته‌.
صبح‌ها که بلند می‌شیم، نقاب می‌زنیم و به شب قبل خودمون می‌خندیم،
ولی واقعیت همونیه که شب‌ها می‌بینیم.
حقیقت ما تو تاریکی شب آشکار میشه..
و قسم به صداقت شب‌ها..!

دنیا دچار دردسر شده و فقط هم دو راه حل موجود است؛
آنقدر بخندیم تا منفجر شویم،
یا فقط منفجر شویم!

" أشعُر بأنَّ لی قلبین حین نضحکُ معًا "

با هم که میخندیم انگار دو قلب دارم 🫀

♡

و درد به استخوانِمان رسیده اما هنوز خودمان را نباخته‌ایم و روزگار را زندگی می‌کنیم. و هنوز آنقدر می‌خندیم که سرمان از این همه ناخوشی‌هایی که مجبور به پذیرفتنش کردیم درد می‌گیرد.
- فرگل مشتاقی.

و صبر می‌کردیم تا سرانجام شب شود
که زخم‌هایمان را ببندیم و صبح هنگام
دوباره بلند شویم و بجنگیم برای زندگی 🤍

♡

‌ما هرگز فراموش نمی‌کنیم
فقط کمی چشم‌هایمان را می‌بندیم
تا بتوانیم زندگی کنیم.

نه دشمن شدیم، نه دوست موندیم؛ فقط یهو هیچکس هم شدیم

در زندگی‌مان از جایی به بعد
به همه‌چیز و همه‌کس بی‌اعتنا می‌شویم.
دیگر نه از کسی می‌رنجیم
و نه به عشق کسی دل می‌بندیم…