من هنوز به جداشدن‌ها و تمام شدن‌های بزرگسالی عادت نکرده‌ام ، با هر پایانی یک‌بار فرو می‌ریزم و دارم به این فکر می‌کنم که چقدر هربار از نو ساختنِ این ویرانه طاقت‌ فرساست ..

من میدونم آدما میان و میرن..
من میدونم هیچکس موندی نیس..
ولی تو که هیچکس نیستی..
تو عزیزکرده‌ی قلب منی..
قلب من با قلب تو پیوند خورده..
تو باید باشی..
تا من نفس بکشم..
تا زندگی کنم..
تا زنده بمونم.

. .

وقتی به تو خیانت می‌کنند، انگار بازوهایت را قطع کرده‌اند، می‌توانی ببخشی اما نمی‌توانی در آغوششان بگیری.

- لئو تولسوی.

کاش میشد از آنهایی که دنیا را ترک کرده‌اند پرسید: آیا اندوه پایان یافت؟

آن‌قدر امیدها به قلبم خیانت کرده‌اند که هرگاه به شادی کوچکی می‌رسم، چشم‌به‌راه اندوه پس از آن می‌مانم.

من همیشه با همه‌چیز وداع کرده‌ام. با آدم‌ها، با صداها، با خودم!

می‌خواستم بگویم که
جز تو،
از همه ناامید شده‌ام و از همه می‌ترسم؛
اما پیش از آنکه این را به تو بگویم،
تو نیز مرا ناامید کرده‌ای…!

“Everything I’ve ever let go of, has claw marks on it.”

«هر آنچه که تا به حال رهایش کرده‌ام، هنوز جای چنگ‌هایم را بر تن دارد.»

به قول جمال ثریا:

‏انگار تمام علاقه‌ام را
خرج تو کرده‌ام
دیگر به هیچ‌کس دیگری
هیچ احساسی ندارم .️

♡

دیگر هرگز به جایی که ترک کرده‌ام باز نخواهم گشت، حتی اگر خودم را جا گذاشته باشم.