من یه اذر ماهی ام :

من همون دیونه ای ام که هیچ وقت عوض نمی شه ،

همونی که همه باهاش خوش حالن ،

همونی که اونقدر به یه اهنگ گوش می ده که از ترانه گرفته تا ریتم و خوانندش متنفر بشه ،

همونی که هق هق همه رو به جون دل گوش می ده ،

اما خودش بغضاشو زیر بالش می ترکونه ،

همونی که همه فکر می کنن سخته ، سنگه ، اما با هر تلنگری می شکنه ،

همونی که مواظبه کسی ناراحت نشه اما همه ناراحتش می کنن ،

همونی که تکیه گاه خوبیه ،

اما واسش تکیه گاهی نیست ،

همونی که کلی حرف داری اما ...

منم همون اذر ماهی ام

گیرم که باخته ام!
اما کسی جرات ندارد به من دست بزند یا از صفحه ی بازی بیرونم بیندازد،
شوخی نیست من شاه شطرنجم! چون آذر ماهی هستم
آرزو طلب نمی کنم، آرزو می سازم! چون آذر ماهی هستم
لزومی ندارد من همانی باشم که تو فکر می کنی،
من همانی ام که حتی فکرش را هم نمی توانی بکنی!
چرا؟ چون آذر ماهی هستم
لبخند می زنم و تو فکر می کنی بازی را بردی، هرگز نمی فهمی با هر کسی رقابت نمی کنم! چون آذر ماهی هستم
زانو نمی زنم، حتی اگر سقف آسمان،
کوتاه تر از قدِ من باشد!
زانو نمی زنم،
حتی اگر تمام مردم دنیا روی زانوهایشان راه بروند!
من زانو نمی زنم! چون آذر ماهی هستم
درگیر من نشو ...
من مسئول حرف ها و رفتارهایم هستم،
اما مسئول برداشت تو از آن ها نیستم ...
چون من متولد آذر ماه هستم ...

کی میگه اینجا دنیای مجازیه ؟؟!!
هان؟؟؟
دنیای مجازی اون بیرونه !
که همه با نقابن !
همه تو قیافن !
حتی من! حتی تو!
دنیای واقعی اینجاس !
همه بی ریا و خاکی !
کسی زخماشو نمیپوشونه !
کسی اشکاشو پاک نمیکنه !
کسی بغضاشو قورت نمیده !
کسی به خاطر چهرش تحقیر نمیشه !!!
اینجا فرق نمیکنه با گرون ترین کامپیوتر و لپ تاب باشی!
یا ارزون ترین و قدیمی ترین!
اینجا مملو از حرف های نگفتس !
حرفایی که اون بیرون نمیشه زد !
دیدی؟؟؟
دنیای واقعی اینجاس!

من کیم؟
کسی میدونه؟
من همون دیوونه ایم که هیچوقت عوض نمیشه...
همونی که همه باهاش خوشحالن اما کسی باهاش نمیمونه...
همونی که اونقدر یه آهنگ گوش میده که از ترانه گرفته تا ریتم و خوانندش متنفر میشه..
. همونی که هقهق همه رو به جون دل گوش میده اما خودش بغضاش رو زیر بالش میترکونه...
همونی که همه فکر میکنن سخته ،
سنگه اما با هر تلنگری میشکنه همونی که مواظبه کسی ناراحت نشه اما همه ناراحتش میکنن...
همونی که تکیه گاه خوبیه اما براش تکیه گاهی نیست...
همونی که کلی حرف داره اما همیشه ساکته...
آره من همونم عادت ندارم درد دلم را به همه کس بگویم...!!!
پس خاکش میکنم زیر چهره ی خندانم تا همه فکر کنند...
نه دردی دارم و نه قلبی..
پیش از انکه درباره ی زندگی، گذشته وشخصیت من قضاوت کنی....
خودت راجای من بگذار، ازمسیری که من گذشتم عبور کن،
باغصه ها،تردیدها،ترسها،دردها،وخند هایم زندگی کن
... یادت باشد...
هرکسی سرگذشتی دارد هرگاه بجای من زندگی کردی انگاه میتوانی درباره ی من قضاوت کنی