‏یه جا نوشته بود:

"آدم بودن مقوله پیچیده‌ایه،
ممکنه درست چند دقیقه بعد از رقصیدنی که غرق عرقت کرده، از ته دل زار بزنی
بعد بلند بشی، سرمه به چشمات بکشی و کل دنیا رو مبهوت ماتیک قرمزت کنی
درحالی‌ که درونت جنگ جهانی برپاست....!

هیچی دیگه
خواستم بگم درست نوشته بود...

ماییم و یه عمر گذروندن با بدل هرچیز،
ماییم و دلخوش بودنُ قانع بودن به بدل هرچیز،
ماییم و خوشحالی‌های شکننده!



انگار زندگی جنس اصلُ میده به از ما بهترون... .

گاهی مغزت برای بقا، تو رو از تغییر میترسونه، درحالی‌که رشد، درست پشت همون ترست ایستاده.

ماها خیلی نسبت به خودمون بی‌رحمیم، دائما خودمون رو قضاوت میکنیم، اشتباهاتمون رو بارها مرور میکنیم، درحالی‌که به بقیه حق اشتباه میدیم، ولی خودمون رو با کوچک‌ترین لغزش‌ها نمی‌بخشیم.
کاش با خودمون همون‌قدر مهربون باشیم که با عزیزترین آدم زندگیمون هستیم.

مغز عاشق تکراره، حتی اگه اون تکرار دردناک باشه! برای همینه که دوباره همون آدم‌ها رو جذب میکنی، و همون الگوها رو تکرار میکنی! و فکر میکنی ‌که تقدیرته، در حالی‌ که فقط زخمت هنوز خوب نشده.

It takes a big heart to wish someone happiness when you have tears in your eyes.

باید دلت اندازه‌ی دریا باشه که بتونی برای یه نفر آروزی خوشبختی کنی درحالی‌که اشک تو چشمات حلقه زده :)

کتاب برایم دنیای تازه ای است ..
حرفهای تازه و کارهای تازه ..
همچین جذب نوشته‌های کتاب می‌شوم
که اگر بیخ گوشم توپ بترکانند حالی‌ام نمی‌شود ..
مثل آدم تشنه‌ای که به آب رسیده باشد
هر جمله برایم شده‌ است یک جرعه آب گوارا ..
آبی خنک ، صاف و زلال که به من جان می‌دهد 🤍.

- احمد محمود

♡

Some are happy wherever they go and some whenever they go

‏بعضی‌ها ‏هر جا که می‌روند باعث خوشحالی‌اند ‏و بعضی‌ها هر وقت که بروند

کی گفته موفقیت‌هات قراره من رو بسوزونه؟ من هنوزم مثل گذشته پای تمام غم‌هات اشک می‌ریزم و پای تک‌تک خوشحالی‌هات شادی می‌کنم. چیزی هم اگر قرار باشه من رو بسوزونه جای خالیته. چون هنوز هم دیدن‌ش قلبم رو سوراخ می‌کنه.

اگه میدونستین نه خوشحالی‌تون کسی‌رو خوشحال میکنه ، نه با ناراحتی‌تون کسی عذاب میکشه ، با هیچکس درباره موضوعاتِ خصوصیِ زندگی‌تون صحبت نمیکردین.