خودافشایی واقعا چیز عجیبیه. عمیق‌ترین زخماتو به یکی نشون می‌دی، بهش می‌گی ببین، تو از الان قدرتشو داری انگشتتو فرو تو قلبمو بچرخونی، ولی تو بوسش کن خوب شه.

‌
جوری شده که
یا نباید زخماتو نشون بدی
یا باید منتظر نمک پاشیدن خیلیا باشی...

. .

باید بتونی پیرهنتو بزنی کنار و زخماتو نشونش بدی؛
‏و خیالت راحت باشه که قرار نیست از همونجا بهت ضربه بزنه.

گاهی وقتالازمه زمین بخوری.
تا ببینی کیا پشتتن.کیا باعث رشدتن.
کیا میرن.
کیا همه جوره میمونن
گاهی لازمه جوری زمین بخوری که زخمی بشی زخماتو باز بذاری ببینی کیا نمک میباشن کیا مرحم میذارن کیا باتو هم دردن کیاهم خود دردن!
هیچوقت تا زخمی نشی نمیتونی بفهمی کی چه رفتاری میکنه!
دست یه کسایی نمک میبینی که روشون قسم میخوردی
و یه کسایی مرحم میذارن روزخمات که اصلا یادشون نبودی!
انقد مات و مبهوت رفتارای اونا میمونی که کلا یادت میره زمین خوردی.
و اونجا تازه می فهمی که نبایدبه بعضی ها بیشتر ازلیاقتشون بها میدادی

در خيابان در پشت چراغ قرمز بودم...
كودكي تق تق بر شيشه زد...
شيشه را پايين اوردم...
نگاه غم انگيزي كرد و گفت:آقا چسب زخم نميخري؟؟؟
آهي سخت كشيدمو گفتم!!!
داداشي اگه همه ي چسب زخماتو بخرم نه درد من خوب ميشه نه درد تو...
ي جوري نگام كرد گفت نفله پول نداري حرف مفت نزن...