‌‏وقتی از آدم‌های مورد علاقه‌تون ناراحتید برید بهش بگید فلانی همچین غلطی کردی، که اونم بگه چرا یه همچین غلطی کرده، بزنین تو سر هم دیگه ولی در نهایت به یه نتیجه‌ای برسید، چیه آخه تو ذهنتون تجزیه تحلیل میکنین و به اون مسئله پر و بال میدید؟ چند تا ارتباط باید سر سوتفاهم از بین بره؟

دیگران را اگر از ما خَبری نیست چه باک
نازنینا تو چرا بی خبر از ما شده ای؟!

-شهریار

موشک بزنین تو فرق سرم ولی نتمو ملی نکنین.

اشتباه عزیزانتون رو ببخشین، از تقصیر دوستانتون بگذرین، بدون کینه به همشون لبخند بزنین و برای همیشه باهاشون قطع ارتباط کنید.

جا داره همینجوری که دارین
گند میزنین تو رابطه هاتون بگم:
خیلی پیش نمیاد یکی دوستون داشته باشه، حواستون باشه.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

وقتی از آدمای مورد علاقه‌تون ناراحتید برید بهش بگید فلانی همچین غلطی کردی، که اونم بگه چرا یه همچین غلطی کرده. بزنین تو سر هم دیگه ولی در نهایت به یه نتیجه ای برسید؛ چیه آخه تو ذهنتون تجزیه تحلیل می‌کنین و به اون مسئله پر و بال می‌دید؟ چند تا ارتباط باید سر سوء‌تفاهم از بین بره؟!

در وفایِ عشقِ تو مشهورِ خوبانم چو شمع
شب‌نشینِ کویِ سربازان و رِندانم چو شمع

روز و شب خوابم نمی‌آید به چشمِ غم‌پرست
بس که در بیماریِ هجرِ تو گریانم چو شمع

رشتهٔ صبرم به مِقراضِ غَمَت بُبْریده شد
همچنان در آتش مِهرِ تو سوزانم چو شمع

گر کُمیتِ اشکِ گُلگونم نبودیِ گرم‌رو
کِی شدی روشن به گیتی راز پنهانم چو شمع؟

در میانِ آب و آتش همچنان سرگرمِ توست
این دلِ زارِ نزارِ اشک‌بارانم چو شمع

در شب هجران، مرا پروانهٔ وصلی فرست
ور نه از دَردَت جهانی را بسوزانم چو شمع

بی جمالِ عالم‌آرایِ تو روزم چون شب است
با کمالِ عشقِ تو در عینِ نُقصانم چو شمع

کوهِ صبرم نرم شد چون موم در دستِ غمت
تا در آب و آتش عشقت گدازانم چو شمع

همچو صبحم یک نفس باقیست با دیدارِ تو
چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع

سرفَرازم کن شبی از وصلِ خود ای نازنین
تا مُنَوَّر گردد از دیدارت ایوانم چو شمع

آتش مِهر تو را حافظ عجب در سر گرفت
آتش دل، کِی به آب دیده بنْشانم چو شمع
 
03/05/17

22:22..

خدا، خدای ماه من!
تویی تو غربت جهان، چراغ من،
پناه من،
حامی و تکیه‌گاه من!

خدا، خدای نازنین!
میشه منو بغل کنی؟
دلم گرفته از زمین...

#نرگس_صرافیان_طوفان

اون لحظه‌ای که با یه نفر از رویاهایی حرف میزنین که می‌دونین هیچوقت اتفاق نمیفته و برای روزها و ساعتهایی برنامه میریزین که میدونین شدنی نیست خیلی غمگینه. مثلا به بیماری که میدونی دیگه خوب نمیشه از عید سال دیگه میگی. به کسی که غرق مشکلات مالیه از یه زندگی راحت و رفاه میگی. به معشوقی که میدونی هیچوقت بهش نمیرسی از لحظه دیدار میگی.

‌
شهریار :

دیگران را اگر از ما خبری نیست
چه غم
نازنینا،
تو چرا بی‌خبر از ما شده‌ای؟

.࿐