‏- چه خبر؟
هیچی، سلامتی ( نمی‌خوام از روزم برات تعریف کنم.)

𝑵𝒐 𝒎𝒂𝒕𝒕𝒆𝒓 𝒉𝒐𝒘 𝒉𝒐𝒓𝒓𝒊𝒃𝒍𝒆 𝒎𝒚 𝒅𝒂𝒚 𝒊𝒔, 𝒕𝒂𝒍𝒌𝒊𝒏𝒈 𝒕𝒐 𝒚𝒐𝒖 𝒆𝒗𝒆𝒏 𝒂 𝒎𝒊𝒏𝒖𝒕𝒆 𝒎𝒂𝒌𝒆𝒔 𝒆𝒗𝒆𝒓𝒚𝒕𝒉𝒊𝒏𝒈 𝒔𝒆𝒆𝒎 𝒑𝒆𝒓𝒇𝒆𝒄𝒕

مهم نیست که روزم چقدر بد و افتضاح باشه،حرف زدن با تو حتی در حد یه دقیقه کاری می‌کنه که همه‌چی عالی بشه ..️

♡

‏از اونجایی که دیگه هیچی پول ندارم، میخوام بلاگر حوزه فقر بشم و از احساسات و روزمره‌های یک فقیر بهتون بگم.

زندگی بهمون اجازه نمیده به گذشته برگردیم
و کارای اشتباهمون رو درست کنیم
اما فرصت داده هر روزمونو بهتر از دیروز زندگی کنیم.

‏کسایی که براتون بی‌مقدمه از زندگی روزمره عکس می‌فرستن دوستتون دارن.️

‏یه روزم میمیریم و دوستای مجازیمون فکر میکنن دیگه آنلاین نشدیم...



هر موفقیتی یه قیمتی داره!

قیمت تغییر و تحول: تنهایی
قیمت خواسته‌های بزرگ: استرس و اضطراب
قیمت رشد: کنار گذاشتن حس حقارت
قیمت عشق: درد از دست دادن
قیمت یه نتیجه طولانی مدت: روزمرگی و خستگی
قیمت یه رابطه عمیق: گفتگوهای سخت

‍ نوشته بود:
" بار عشق را باید انداخت بر دوش کلمات روزمره. مثلا "دیوونه چطوری؟" یک‌جور جمله‌ی عاشقانه است".
اما من گمان می‌کنم بار عشق را باید انداخت بر دوش رفتارها... پرسیدنِ حال آدم‌ها در بی‌وقتی، یا خریدنِ گل‌های بی‌وقت، یا بخشیدن چیزی که دوستش داری، یا ناگهان سر چرخاندن و تلاقی نگاه، یا ایستادن برای رسیدن ماشین و زل زدن به او تا دور و دور و دورتر شود.

آلما توکل

‏تراپیستم میگفت پی‌ام‌اس اتفاقا فرصت خوبیه تا بفهمی چه موضوعاتی توی روزمره هم داره اذیتت می‌کنه ولی ایگنورشون می‌کنی.

باید گفت‌وگو کنیم، حتی وقتی حرف خاصی برای گفتن نداریم. از جزئیاتی بگیم که شاید بنظر بی‌اهمیت بیان، اما همینا مارو توی زندگیِ هم نگه میدارن. تعریف کنیم چایی‌ امروزمون رو با چی خوردیم، از فنجون قهوه‌مون، کتابی که داریم مطالعه‌ش می‌کنیم عکس بفرستیم، وقتی ناراحتیم یا بی‌دلیل خوشحالیم همدیگر رو در جریان بذاریم. که اگه از حال هم بی‌خبر باشیم، که اگه نگیم، که اگه نپرسیم کم‌کم از هم دور می‌شیم و به سکوت عادت می‌کنیم.