✿ کپشن خاص ✿

من بلدنیستم وقتی دلم گرفت
باکسی درد دل کنم
بلدنیستم وقتی بی پناه بودم
به کسی پناه ببرم
من عادت کرده ام همه جا قوی باشم
و این بیشتر از همیشه ضعیفم می کند !

#نرگس_صرافیان_طوفان

هروقت میخوام منطقی فکر کنم و قوی باشم یاد دیوونه بازیاش که میفتم،تازه میفهمم چقدر ضعیفم!

گفتم خوش به حال پدربزرگ..
-چرا؟
-شمال بارانیست☔️...
پدرم شعر گفت،شاعران نقد کردند. نوشت :
کیمیا گفت :
خوش به حال پدربزرگ
شمال بارانیست...

شمال بارانی بود،کاش دل هایمان❤️ نیز بارانی بود... کاش غبار غم را از روحمان میتکاندیم... آرایش دلتنگی پاک نمیشود... لباس های سیاه⚫️ با شستن، سفید⚪️ نمیشوند... برنمیگردند،آری...

شمس گفته بود :
"برنمیگردند شعر ها"

گوش ندادیم!

شسته نمیشوند غم ها... روح ها پاکیزه نمیشوند... همانگونه که مردگان باز نمیگردند به زندگی... همانگونه که دل هایمان معطر از عطر خدا نیست... عطر نفرت است، عطر دلتنگی، غم، بدی،ظلم...
کاش کاری برمی آمد از دستان ضعیفمان...

دیدی ای دل، که غم عشق دگربار چه کرد؟

فلسفه بافی مادر، پسرک را خسته میکند... همانطور که فلسفه بافی شیخ گنه کار

نمیـבانستم בلتنگی،، בل نازڪم میڪنـב...
انقـבر ڪه به هر بهانه ڪوچڪے چانه ام بلرزב و چشم هایم خی๛ اشڪ شوב..!!
نمیـבانستم בلتنگی،، ضعیفم میڪنـב...
آنقـבر ڪه ڪوه استوار غرورم زیر بار نـבیـבنت ڪمر خم ڪنـב..!!
نمیـבانستم בلتنگی،، ڪوבڪم میڪنـב...
انقـבر ڪه בر نبوבنت ساعتها گوشه اے بنشینم و با همه
בنیا قهر ڪنم..!!
نمیـבانستم...........!!

گریــــه همیشه زبان ضعـــف نیست





شاید کودکــانه ..شاید بی غــرور …





اما هر وقت گونه هــــایم خیس می شــود





می فهمــم نه ضعیفم ..نه کودکم.. بلکه پر از احساســم …

در بندگیت خدای مهربان تر از مادر

چونان کودکی نوپایم ، زود خسته می شوم

بسیار زمین می خورم

اما باز با پاهای لرزان در اطاعتت به دنبالت می آیم

_______ می شود خدا در آغوشم گیری ؟؟؟ _________

من تو را می خواهم اما ............. بسیار ناتوان و ضعیفم .......

................ رهایم مکن ای نزدیک تر از همه به من ...............

چشم هایم ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﯽ ﻏﺮﻭﺭ …


ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺧﯿﺲ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ


ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻢ ﻧﻪ ﺿﻌﯿﻔﻢ ﻧﻪ ﮐﻮﺩﮐﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﭘﺮﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﺳﻢ . . .

بعضی وقت ها
شعرهای ضعیفم را برایت می خوانم
تا نظرات کارشناسانه ات عاشق ترم کند!

گریه شاید زبان ضعف باشد !


شاید کودکانه ، شاید بی غرور


اما هر وقت گونه هـایم خیس می شود


می فهمم نه ضعیفم ، نه کودکم ، بلکه پر از احساسم . . .