کسی چه می‌دانست که ما چند بار تلاش کردیم روحمان را زیبا نگه داریم!
وقتی که جهان فقط به ما زخم زد.

کسانی که در روحمان
گُل می کارند

کجای دلمان بگذاریم
که خوب نگهشان داریم ؟؟؟


جمال ثریا

کسانی که در روحمان گل میکارند را کجای دلمان بگذاریم که خوب نگهشان داریم🫀.

نمی‌شود آنقدر از چیزی متنفر بود
مگر آنکه قسمتی از روحمان
آن را بسیار دوست داشته باشد ...

- پل استر

روحمان
پاره
پاره
بود
اما
وقتی
کنارِ هم
بودیم
کمی
کمتر
درد
میکرد:)

کسانی که در روحمان گل می‌کارند را کجایِ دلمان بگذاریم که خوب نگهشان داریم؟

. .

زمانی که غمگین هستیم؛
کنار پنجره میرویم و
خیره میشویم به فضای روبرویمان
و فقط فکر می کنیم،
به آنچه بر سرمان آمده است....
جسممان در کنار پنجره است؛
اما روحمان خدا میداند در کجا و
به یاد چه کسی پرسه میزند....
چه دردهای ناگفته ای که
در کنار پنجره با سکوت گفته ایم
و کسی از آن ها آگاه نیست...

زمانی که غمگین هستیم؛
کنار پنجره میرویم و
خیره میشویم به فضای روبرویمان
و فقط فکر می کنیم،
به آنچه بر سرمان آمده است....
جسممان در کنار پنجره است؛
اما روحمان خدا میداند در کجا و
به یاد چه کسی پرسه میزند....
چه دردهای ناگفته ای که
در کنار پنجره با سکوت گفته ایم
و کسی از آن ها آگاه نیست...

✿ کپشن خاص ✿

همه مان نیاز داشتیم به یک نفر؛
یکی که در مقابلش بایستیم، بغضمان را از دریچه ی چشمانمان بیرون بریزیم و صادقانه اعتراف کنیم که خوب نیستیم! که کم آورده ایم! مدتهاست که کم آورده ایم...
کسی نبود و ما اشکی نریختیم، نقاب لبخند زدیم و تظاهر کردیم که همه چیز خوب است...
ما خودمان و اشک هایمان را انکار کردیم، ما به احساساتِ خودمان پشتِ پا زدیم، روی زخم های روحمان راه رفتیم و پای احساسمان را فلج کردیم و این خوب نشدن ها... و این در خود فرو رفتن های پی در پی؛ تاوانِ همان تظاهرهایی است که به شادی کردیم و بغض های بی پناهی که بی رحمانه بلعیدیم...
ما فقط نیاز داشتیم گاهی حالمان بد باشد،
گاهی اشک بریزیم، گاهی قوی نباشیم و پشتِ امنیتِ نگاه کسی پناه بگیریم.
حالا ما پُریم از دردهای تلنبار شده؛ چون همه را داشتیم، اما کسی که باید را نداشتیم!

#نرگس_صرافیان

.الهی

.در این صبح زیبا
.بہ زندڪَیمان سرسبزے
.وخرمی ببخش
.از نعمتهاے بیڪرانت
.سیرابمان ڪن
.به قلبمان مهربانی
.به روحمان آرامش
.به زندگیمان محبت
. آمین. ..