اما چشم‌هایت قشنگ‌اند
دیوانه‌اند ، وحشی‌اند
مثل حیوانی که از جنگلی
آتش‌گرفته زده باشد بیرون

- چارلز بوکوفسکی

♡

وقتی از خودت دور میشی، ارتباطت با آدم‌ها هم سطحی می‌شه! ارتباط اصیل، از خود اصیل میاد.

آدم‌ها از همدیگه دور میشن، بعضی وقت‌ها بخاطر حرف‌هایی که نباید به هم بزنن ولی میزنن و بعضی وقت‌ها بخاطر حرف‌هایی که باید به هم بزنن ولی نمیزنن.

یه روزی میرسه که به خودت میگی، چه خوب شد که فلانی از زندگی من رفت، چه خوب شد دوستی من با فلانی بهم خورد چون بدون اون الان آدم خوشحال‌تر و بهتری هستم، واسه آدم‌هایی که از زندگیت میرن غصه نخور اون‌ها از اول هم آدم قصه تو نبودن.

حسم بعد از دلخوری از آدم‌ها کم توقعیه، ناراحتم کردی؟ حله دیگه توقعی ازت ندارم.

الهه حسین‌نژاد رو کشتن…
ولی قصه‌ی تلخ ما،
خیلی وقته شروع شده.

یه زن دیگه،
یه زندگی دیگه،
و یه درد تکراری...
ما فقط عزادار یه آدم نیستیم،
ما عزادار امنیتی هستیم
که هر روز ازمون گرفته می‌شه.

الهه رفت،
اما ترسی که پشت چشم‌هامونه،
هنوز اینجاست…

چجوری به آدم‌ها بفهمونم من باهاشون توی هیچ‌گونه مسابقه‌ای نیستم؟
چرا همه می‌خوان فقط یه چیزی از من برنده شن :)

یه تئوری خیلی قشنگ هست که می‌گه: "اگه تو زندگی الانت یکیو دیدی و به دلت نشست، فکر کردی یه چیزی تو وجودش هست که با بقیه فرق داره، جوری که انگار سال‌هاست که می‌شناسیش؛ در واقع تو زندگی قبلیت اون آدم یکی از صمیمی‌ترین آدم‌های زندگیت بوده."

‌
آدم‌ها فقط آدمند، نه کمتر، و نه بیشتر
اگر کمتر از آن چیزی که هستند نگاهشان کنی، آنها را شکسته‌ای، و اگر بیشتر حسابشان کنی، آن‌ها تو را می‌شکنند.
میان آدم‌ها، باید عاقلانه زندگی کرد...

ناامید شدن از آدمی که مثل چشم‌هات بهش اعتماد داشتی و امیدوار بودی واقعا سخته.