هر چقدر فکر میکنم تهش میبینم این داستان از چشم افتادن آدم‌ها هم درسته هم واقعا ترسناک، چیکار کردی با اون همه علاقه‌ای که بهت داشتم احمق.

از یه سنی به بعد تنها چیزی که کنار آدم‌ها نگه‌ات میداره، اعتماد و آرامشه چون دیگه گوشت از حرف‌های قشنگ پره.

نوشته بود:
خیلی از آدم‌های امروزی به خودشون زحمت نمیدن یه نفر رو کشف کنن!
زیبایی هاش رو بیرون بکشن و در برابر تلخی‌هاش صبر کنن، آدم‌های امروز، دوستی های کنسروی میخوان، یه کنسرو که درش رو باز کنن، یه نفر شیرین و مهربون از داخلش بیرون بپره و هی لبخند بزنه و بگه حق با توئه...

خیلی مهمه که با انسان‌های درست و حسابی معاشرت کنی؛ تو هر چقدر هم اراده و تلاشت کافی باشه، همینکه با آدم‌های اشتباه روبرو بشی زمین می‌خوری!
اما آدمِ درست، حتی اگر زمین هم خورده باشی بلندت می‌کنه؛
امیدوارم که در هر شرایطی با آد‌م‌های خوش ذات روبرو بشی و گذرت به آدم‌های اشتباه نیوفته…

درود به رفاقت‌های خاموش، نه تماس‌های مداوم، نه پیام‌های هر روزه، فقط یه قول نانوشته که میگه، هر وقت که بخوای من هستم.

تو واسه من با همه فرق داری، من میدونم فقط وقتی دست‌های تو رو میگیرم میتونم احساس قوی بودن کنم، وقتی تو چشم‌های تو نگاه میکنم نگاهم پر از ایموجی چشم قلب قلبی میشه، تو رو که میبوسم احساس خوشبخت‌ترین آدم دنیا رو دارم.

من هیچوقت هیچکس رو زشت ندیدم
همه برای من زیبا بودن جز آدمایی که زبونشون شیرین و مغزشون کثیف و زشت بود
صورتشون زیبا اما از درون سیاه و چرک بودن
متاسفانه این موضوع باعث میشد تا مدتی کم یا زیاد با آدم هایی سلام علیک داشته باشم که زیبا هستند اما ظاهری درونشون زمانی برام نمایان میشد که آسیبی بهم رسیده بود
و من پر از زخم بودم پر از زخمهای بزرگ و کوچیک جای زخم‌ها فرق میکرد هر چقد که بین درون و بیرونش فرق بیشتری بود زخم ها بزرگ تر بودن
این اتفاق های پی در پی باعث شد
از زیبایی آدما از دور لذت ببرم...

واقعا آدم‌هایی که سبک و سلیقه ی مخصوص خودشون رو دارن و زندگی و طرز فکرشون رو طبق چیزایی که توی فضای مجازی میبینن تنظیم نمیکنن
خیلی دوست داشتنی و جالبن
این مدلی باشید .

وقتی چشم‌هایت را باز می‌کنی می‌بینی بزرگترین ضربه هارا همان‌هایی زدند که زمانی با چشم بسته و از ته دل دوستشان داشتی.

بلد بودن آدم‌ها خیلی مهم‌تر از دوست داشتنشونه.