روانشناسم یه بار واسم توضیح داد که
وقتی از ته دل از یکی خوشت میاد،
اشتباهات و خطاهاش هیچ موقع احساسات تو رو تغییر نمی‌ده، چون عصبانی شدن کار ذهن و مغزه ولی قلب این چیزا حالیش نیست و همچنان به احساساتش وفاداره :)

از لحاظ روحی نیاز دارم تو یه کلبه کنار دریا باشم، جایی که هیچ‌کس رو نشناسم، هیچ‌کسی هم منو نشناسه، نه به کسی فکر کنم، نه نگران چیزی باشم، من نیاز دارم مدتی در خنثی‌ترین حالت ممکن باشم.

نیاز دارم با یکی حرف بزنم، بغلش تا صبح گریه کنم و بعدا دیگه نشناسمش.

باید کسی را پیدا کنم که برایش نامه بنویسم، یکی که ربطی به من نداشته باشد، نشناسمش، مرا نشناسد یا اگر می‌شناسد بتواند تا ابد وانمود کند که نمی‌شناسد. نیاز دارم برای یک مخاطب ناشناس بنویسم، جواب هم نداد اشکالی ندارد، فقط گاهی بنویسد "غصه نخور، درست خواهد شد"

. .

شاید صدای بارونو نشناسم،
اما صدا پاتو چرا...
شاید که دیگه هیچیو حس نکنم،
اما نفساتو چرا...
آخه هر شب نفسات تویه هوامه
هر جا که میرم اسمت رو لبامه

#بفرست_براش⚘.

✖بد ترین لحظه واسه من زمانیه که برم یه شهر دیگه بعد از کنار یکی از بچه های"یه جمله"رد شم نشناسمش
خیلی بده!!!✖

هیس ...
شاخه گلی که به تنهایی‌ام بو برده بود
در فاصله‌ی بین دست‌هایمان خشکید ..

هیس، ساکت شو ...
قهوه‌ات را بخور و آرامش این شعر را به هم نزن
از سطر بعد به خانه بر می‌گردم
سپس آرزو‌هایم را در صف اتوبوس جا می‌گذارم
فردا روز جهانی خوشبختی است ..
زنگ بزن و جوری که صدایت را نشناسم خداحافظی کن ...

من آن نیم که حلال از حرام نشناسم

شراب با تو حلال است و آب بی تو حرام

سعدی

از تو باید فاصله بگیرم
آن قدر که دیگر
خودم را هم نشناسم

من آن نـــیَـــــــــم که حـــــــلال از حــــــــرام نشناسم
شـــراب با تو حــــــــــلال است و آب بی تو حـــــــــــــــــرام