لبخند بزن گرچه دلت پر شده از درد
تا گریه نفهمد، به سرت، غُصه چه آورد

ما آخر نفهمیدیم به شانسه، به سیاسته، به عقله، قیافس، تیپه، اخلاقه، به دعا نویس و کانسیلره؟
خلاصه به هرچی هست
من ندارمش …

مشکلات، نگرانی‌ها و اضطراب‌هامون کم نیست. تا می‌خوایم به خودمون بیایم، تا می‌خوایم یکم خودمون رو جمع و جور کنیم همه‌چیز آوار می‌شه روی سرمون. ما غریبه‌هایی هستیم با دردهای مشترکِ آشنا، ما جوون‌هایی هستیم که جوونی‌مون به تاراج رفت و چیزی ازش نفهمیدیم، ما یک زخم گنده روی صورت ایرانیم که هیچ‌وقت قرار نیست خوب بشه.

ازت توقع دارن ساده باشی؛نفهمی؛بگذری ؛
ببخشی وبه خودت فکر نکنی
ولی خودشون هفت خط عالم باشن.

من آخرش نفهمیدم ما واقعا چشامون خوشگله
یا پسرا الکی به همه میگن.....‍.

یه چند سالیه هی دنیا زور میزنه بهم بگه هیچکس و هیچی موندنی نیست، منم هر دفعه بهش ثابت میکنم چقد نفهمم و نمیتونم یاد بگیرم.

‏رک بخوام بگم، با همه دوست نشید، فکر نکنید همه دوستتونن!
فکر نکنید تو عصر معاشرت، معاشرت با همه هیچ ضرری نداره،
فکر نکنید تعداد دوست های زیاد، شما رو آدم خوشحال تری میکنه!
بچسبید به همون دوتا دوستی که بهش اعتماد دارید. الان نفهمید چندسال دیگه به بدترین روش میفهمید!

حالا شوخی می‌کنیم ولی من واقعا عاشقت بودم، زبون نفهم‌.

هیچوقت نفهمیدم چقدر دوستت دارم تا اینکه زمان خداحافظی رسید.

‏ازت توقع دارن ساده باشی ، نفهمی ، بگذری ، ببخشی و به خودت فکر نکنی ولی خودشون هفت خط عالم باشن