او را دوست داشتم ، هنوز هم دوست دارم ، اما با نگاهی از دور ، در فاصله ای که رنج‌ها و خاطره‌ها آن را حفظ کرده اند

تو اولین پناهگاهی نبودی که بر سرم آوار شدی، اما اولین پناهگاهی بودی که با تموم وجود امید داشتم امن و استوار بمانی.

‏باید از همان دور، دوستت می‌داشتم،
از نزدیک ناامیدکننده بودی عزیز من.

از قطع ارتباطم با کسی پشیمون نیستم ولی از اینکه زودتر کنارشون نزاشتم چرا.

یه نسخه پرشور از خودم داشتم
که نمیدونم چطور ؟
ولی از دستش دادم

دوست داشتم جوری که انگار آخرین عزیز من روی زمین بودی
و تو‌ انقدر رنجم دادی، که انگار آخرین دشمنت روی زمینم.

یک جایی از زندگی نیاز داشتم کسی به من بگوید هر اتفاقی هم که بی‌افتد، پشتِ من است؛ اما تنها خودم همیشه پشتِ خودم بودم.

انتظارش رو داشتم، ولی نمیخواستم اینطوری بشه.

هرگز به عشق کسی نیاز نداشتم اما این‌بار تمام احساساتم را به پای تو ریخته‌ام، میخواهم اگر مرا ترک کردی تمام آن‌ها را با خود ببری احساس میکنم تو آخرین کسی هستی که ارزشش را دارد.

من هیچوقت برای منفعت کنار آدما نبودم،
خودم همه چیز داشتم اگه بودمم، دوستشون داشتم.