وقتی تموم زندگیت میشه دنیای مجازی
یعنی:
از تموم واقعیت ها بریدی..

اینایی که بهشون قهوه تعارف می کنی بعد می پرسی: شیر؟ شکر؟
بعد می گن : تلخ
خب مثلا که چی؟ متفاوتی؟ خیلی خرابی؟ داغونی؟ با کلاسی؟ مقرون به صرفه ای؟ یا چی؟

اونایی که میگن : شیر
خب مثلا که چی؟ نرمی استخون داری؟ وزیر بهداشتی؟ گاو دوست داری؟ با دقت انتخاب کنی؟ یا چی؟

اونایی که میگن: شکر
خب که چی مثلا؟ دیابت نداری؟ تلخی روزگار تاثیری روت نداره؟ درگیر رژیم غذایی و اینا نیستی؟ یا چی؟

اونایی که میگن: شیر و شکر
خب که چی مثلا؟ از قحطی اومدی؟ مفت باشد کوفت باشد؟ یا مثلا خیلی ریلکسی؟ من و تو نداره؟

اونایی که میگن: هرچی شد
خب که چی مثلا؟ از دنیا بریدی؟ هر چی من بخوام می خوری؟ بی اهمیته برات این چیزا؟ یا چی؟

اونایی که میگن: میل ندارم
خب که چی مثلا؟ خودتو با قهوه می شوری تو حموم؟ خیلی با کلاسی؟ قهوه جواب نمیده برات؟ یا چی؟

نه واقعا مثلا که چی؟؟!!

زندگی هیچ وقت اندازه تن مانشد،حتی وقتی که خودمان بریدیم و دوختیم...

دست های ما کوتاه بود
و خرماها بر نخیل،
ما دستهای خود را بریدیم
و به سوی خرماها پرتاب کردیم
خرما فراوان بر زمین ریخت
ولی ما دیگر دست نداشتیم...

ببین دختر خانوم!
تو هرچقدرهم تو زندگیت مغرورباشی به یه نفر احتیاج داری !
یكی كه متوجه شه دستت رو موقع آشپزی بریدی و نگران نگاهت كنه ...
یكی كه اجازه پوشیدن یه سری لباس ها رو بهت نده ...
یكی كه رفتن به یه سری جاها رو قدغن كنه ...

ببین آقا پسر!
یه قانونی هست كه میگه :
تو هر چقدر هم كه قوی باشی به یه نفر احتیاج داری ...
یكی كه وقتی ازخستگی با جوراب خوابت میبره اونا رو از پات در بیاره ...
یكی كه تو مهمونی برات میوه پوست بگیره ...
یكی كه بهانهء صبح ازخواب بیدار شدنت باشه ...
پس خواهشا انقدر بهم توهین نكنید و بهم احترام بذارید !
ما مكمل هم هستیم !
ما با هم كامل میشیم !