‏یه مصاحبه میدیدم با دیوید کسلر که نویسنده‌ایه که از غم بعد از دست دادن و عزاداری مینویسه و این حرفش خیلی به دلم نشست. گفت خیلیها از من میپرسن کدوم غم از دست دادن بدترینه؟
ایا مرگه؟
طلاقه؟
ایا پس خوردن و ریجکت شدن دائمیه؟
کدوم بدترینه؟ ‏
و من همیشه جواب میدم:
غم تو.
غمی که تو داری تجربه میکنی از همه‌ش بدتره.
مال بقیه رو فراموش کن اون حسی که تو‌ داری از همه بدتره.»
و چون غم هر کدوم ما از نوع بدترینه، امیدوارم یا تحملش رو داشته باشیم یا به قول یلدا سیدی،
کاش عزیزم
اگر به غم
مبتلا شدی
پناهی هم داشته باشی...

یادتون باشه دوستان ما تراپیست کسی نیستیم که مجبور شیم رفتارشو درست کنیم یا تحملش کنیم.
‏اگه سلامت روانتون مهمه با هر کسی که لازمه قطع ارتباط کنید.

دیدی بعضیا با یه حرف کوچیک سریع عصبی میشن؟
اینا همونایی هستن که بزرگ‌ترین مسائل رو با خودخوری گذروندن
فقط الان آستانه تحملشون جایی واسه حرف جدید رو نداره!
اذیتشون نکنید...

تو روانشناسی یه اصطلاحی هست
به اسم «ambivalence»؛دوسوگرایی
‏
‏این دقیقا برای زمانیه که در حد تنفر از کسی
ناراحتی یا حال نمیکنی با فکر و رفتار فعلیش
ولی چون دوسش داری تحملش می‌کنی و می‌پذیری.
‏
‏مثل همونجا که حسین صفا نوشت:
«‌غمت غمگینم کرده اما دوستت دارم»

✿ کپشن خاص ✿

لطفا دوستانی که ازشون خوشم نمیاد، از من خوششون نیاد که مجبور نباشیم تحملشون کنیم :)

تو روانشناسی یه اصطلاحی هست
به اسم «ambivalence»؛دوسوگرایی
‏
‏این دقیقا برای زمانیه که در حد تنفر از کسی
ناراحتی یا حال نمیکنی با فکر و رفتار فعلیش
ولی چون دوسش داری تحملش می‌کنی و می‌پذیری.
‏
‏مثل همونجا که حسین صفا نوشت:
«‌غمت غمگینم کرده اما دوستت دارم»

.
سه چیز تحملش خیلی سخته
حق با تو باشه ولی بهت زور بگن !
بدونی دارن بهت دروغ میگن نتونی ثابت کنی
نتونی حرف دلتو بزنی و مجبور باشی
هی سکوت کنی هی سکوت کنی !

خیلی فرق هست بین آدمی که وارد رابطه نمیشه، چون هیچ گزینه‌ای نداره و هیچکس نمیتونه تحملش کنه،
‏با آدمی که انتخابش تنهاییه، چون دوس نداره احساساتشو با هر آدم بیخودی تلف کنه؛
‏بفهمید :))

یه کِش اونقدری کِش میاد که بضاعتشه
بعدش از یه جایی به بعد دیگه نمیتونه ، نه که نخواد ؛ نمیتونه
زیادی بکشی در میره میخوره تو چشم و چالت !
این جریان خیلی از آدماست ، آدم ها رو بیشتر از تحملشون تحت فشار قرار ندید ...

حرف حساب..

یه کِش اونقدری کِش میاد که بضاعتشه زیاد
بعدش از یه جایی به بعد دیگه نمیتونه ، نه که نخواد ؛ نمیتونه
زیادی بکشی در میره میخوره تو چشم و چالت !
این جریان خیلی از آدماست ، آدم ها رو بیشتر از تحملشون تحت فشار قرار ندید ...

.