" یا فالِقَ الاَصباحِ "

ای شکافنده‌ی روشنی صبح ..

♡

شکاف‌های این خانه را چه چیز
پر خواهد کرد، جز زخم‌های تو؟

یک روز از شکاف های روحت
نور می تابد
و آن روز تو زیباترینی ..

آره ترک برداشتم، اما همون شکاف‌ها بودن که من رو ساختن، نه شکست خوردم، نه فرو ریختم، بلکه قوی‌تر و زیباتر از همیشه از دل دردها بلند شدم.

یک روز از شکاف های روحت
نور می تابد و آن روز تو زیباترینی
من مطمئنم 🫀

این بیت برای ۹۵٪ ما ایرانیا صدق میکنه:

موی بشکافی به عیب دیگران
چو به عیب خود رسی کوری از آن؟

بعضی وقتا به این فکر میکنم که از آدما کلا نمیشه ناراحت شد. هر کسی بک‌گراند خانوادگی و تربیتی خاص خودشو داره. ژن هایی که دلیل خیلی از رفتار هاشو توضیح میدن و ناخودآگاهی که منشأ میگیره از تمامی این چیزها و فرد آنچنان کنترلی روش نداره. ولی خب همیشه حوصله و اعصاب موشکافی این مسائل رو ندارم پس فقط نفرت میورزم.

کاش می‌شد کمی پایین‌تر از استخوان ترقوه‌ام را بشکافم و آن سنگینی و غمی که آن‌جا احساس می‌کنم بیرون می‌ریخت، نمی‌دانم شاید این‌طور سبُک می‌شدم.

‌

گاه‌ باید‌ رویید
در کنارِ‌چشمه،
در شکافِ ‌یک‌ سنگ!
به‌ امید ‌فرداها...

سهراب سپهری

. .

When you're sad you're not just sad. you're merely oblivious to the good things in life. There's always a crack of light in the darkness. Find it.

وقتی غمگین هستید فقط غمگین نیستید. شما فقط از چیزهای خوب زندگی غافل هستید.
همیشه یک شکاف نور در تاریکی وجود دارد.
پیداش کن.

‌‌‌‌‌‌.࿐