تو روانشناسی رابطه یه اثر جالبی داریم
به اسم اثر میکل آنژ که میگه:
"زوج‌های موفق زور نمی‌زنن همدیگه رو عوض کنن.
اونها به هم کمک می‌کنن که
بهترین ورژن همدیگه رو کشف کنن.
درست مثل میکل آنژ که می‌گفت:
من مجسمه رو نمی‌سازم، فقط
شاهکاری که توی سنگ پنهانه رو کشف می‌کنم."

همه می‌گفتند زمان زخم را درمان می‌کند، اما هیچ‌کس نگفت در این مدت چگونه باید با درد زندگی کنم.

یکی می‌گفت:
‏زن ها‌ را باید پرستید یا رهایش کرد، حد وسطی وجود ندارد....

‌
آنکهِ اَشک هآیَم بَرآیَش مُهِم نَبوِد روِزیِ اَز زیِبآییِ چِشمآنَم میِگفت..!..

‏ما بیش از اَندازه قوی بودیم،
به کسی تکیه نمی‌دادیم.
با کسی از دردهایمان نمی‌گفتیم و
از کسی کمک نمی‌خواستیم،
ما به قیمتِ همین قوی بودن، از پا درآمدیم!
قوی بودن را برایِ ما بَد تعریف کرده بودند...

- نرگس صرافیان طوفان

یه چیزی خوندم خیلی شبیه الان ما بود، می‌گفت:

"و من خودم را با خستگی تمام
از میان این فصل عبور می‌دهم،
فقط به امید نور کم سویی
که در دور دست‌ها می‌درخشد..."

یه پست دیدم امروز که می‌گفت:
«وقتی بالأخره جایگاهت رو تو زندگی بقیه می‌فهمی، دیگه احساساتت خدشه‌دار نمی‌شه.»

باور کن این واقعیت محضه و یکی از مهم‌ترین درس‌های زندگیه که یاد می‌گیری.
مهم نیست دوستت باشه یا خانواده یا عشقت هر کسی دیگه‌.
اونا با رفتارشون و طرز برخوردشون باتو ، میزان عزیز و محترم بودنت رو توی زندگیشون مشخص میکنن...

متأسفانه/خوشبختانه به همه‌چیز عادت می‌کنیم؛ حتی چیزهایی که می‌گفتیم هیچ‌وقت قرار نیست بهشون عادت کنیم.

آن‌شرلی یه جا می‌گفت:
ماریلا چقدر خوب است که فردا روز جدیدی است و هنوز هیچ اشتباهی در آن رخ نداده
اینطور نیست؟ 🤍

♡

ولی کاش یکی بود بهم می‌گفت:
بشین رو به روم از چیزای که
فکر میکنی واسه هیچکس مهم نیست
و هیچکس نمی‌فهمه برام بگو
واسه من مهمه،
من میفهمم.