من معتقدم صدا زدن آدم‌ها با اسم شناسنامه‌هایشان کار چندان دلچسبی نیست! این اسم‌ها را دیگران انتخاب کرده‌اند!
باید ویژگی‌های آدم‌ها را فهمید و بعد جور متفاوتی صدایشان زد!
مثلا من تو را "التیام" صدا میزنم

اینکه دوستش داری ولی دیگه نمیخوایش، قدرتمندانه ترین و غم انگیز ترین تصمیمه.

بهترین وصف راجب من ، میگه:

گهی خندان،گهی گریان،گهی چون ابر سرگردان
گهی عاقل تر از عاقل گهی نادان تر از نادان!
• |.

چقدر بوسه قشنگه که وقتی صائب تبریزی ازش حرف می‌زنه این‌جوری میگه:
دزدی بوسه عجب دزدی خوش‌عاقبتی است
که اگر بازستانند، دو چندان گردد!

می‌خوام بهت یادآوری کنم که:

‏تردید نکن که نوری هست
شاید چندان نباشد که گفته ­اند
اما آنقدر هست که از پس تاریکی ­ات برآید

حس پیرزنی رو دارم که تو خونه سالمندانه و واسه هیچکس مهم نیست. هیچکس نمیاد دیدنش.

"درد"
بالاتر ازاینم هست؟!
شعر مرا...
بخوانی،
و ندانی که
برای توست ..

#صفا_وهابی

همیشه دیگرانند که سمی‌اند و دیگرانند که قضاوت می‌کنند و دیگرانند که دل می‌شکنند و دیگرانند که بد رفتار می‌کنند! خودمان چه؟ خودمان آدمِ سمیِ جهانِ چند نفریم؟! خودمان چقدر دل شکانده‌ایم و چقدر قضاوت کرده‌ایم و چقدر آدم‌ها را کلافه کرده‌ایم؟ خودمان چند نفر را بی‌آنکه حواسمان باشد، تا مرز فروپاشی روانی برده‌ایم؟ کجا زیاد توقع داشته‌ایم و کجا قدر ندانسته‌ایم و کجا خودخواه بوده‌ایم و فقط به نفع و مصلحت خودمان فکر کرده‌ایم؟!
درستش این است که گاه‌گاهی بیرون دایره بایستیم و به رفتار خودمان هم نگاه کنیم و ببینیم از بیرون چطور به نظر می‌رسیم و کجای این معادله ایستاده‌ایم و چقدر کار داریم تا درست شویم و چقدر راه داریم تا درست رفتار کنیم؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

این‌قدر من رو حبس کردی توی زندان افکارت که کم‌کم داره باورم می‌شه این زندان همون جاییه که بهش تعلق دارم.

رها شدن اینطوریه که خود قبلی‌ات رو می‌بینی و به حالی که اون موقع داشتی تأسف می‌خوری، بعد می‌ری شادان و خندان به باقی غم‌های زندگی‌ات می‌پردازی.