امروز ظهر ناهار عدس پلو داشتيم ،
نه اينکه بد مزه باشد ، من دوست ندارم ...
ناهار نخوردم ، يک تکه خربزه با دست گاز زدم و رفتم سر ِ درسم ، بقيه هم ناهارشان را خوردند رفتند پي ِ کارشان ...
خيلي اتفاق خاصي نيفتاد !
نه بقيه تب کردند که من ناهار نخورده ام نه من از گشنگي مُردم ...
حالا من اگر عدس پلو را به زور مي خوردم برنج و عدس و آب و روغن را که حرام مي کردم هيچ ، هر قاشقي هم که پايين مي دادم عذاب مي کشيدم ...

اگر از تنهايي رنج مي بَريد خواهشا به عدس پلو قانع نشويد ، برويد بگرديد غذاي مورد علاقه تان را پيدا کنيد ، مثلا زرشک پلو با مرغ ...
اين که از سر تنهايي وارد يک رابطه با کسي شويد که خيلي دوستش نداريد ، هم خودتان را عذاب مي دهيد و هم طرف مقابلتان را حرام مي کنيد ...
هميشه به خاطر نياز هايتان دست به هر کاري نزنيد ،
هيچ وقت عدس پلو را بخاطر گشنگی نخوريد.

سطحِ توقعتان را
نسبت به آدمهاى اطرافتان،
بچسبانيد كفِ زمين!
كنار بياييد با خودتان،
كه آدمها همين‌اند!!!
قرار نيست هميشه
"مطابقِ ميلِ تو"
رفتار كنند

يك روز
"با تو" ميخندند
و
فردايش
"به زمين خوردنِ تو"!

بگرديد
و آنهايى را كه كنارشان
خودِ واقعىِ‌تان هستيد؛
پيدا كنيد!
آنهايى كه مجبور نيستيد
كنارشان نقش بازى كنيد
كه مبادا فردا روزى
برايتان حرف دربياورند...
لبخند بزنيد
به تمامِ آنهايى كه زندگيشان را
گذاشته‌اند براى آزار دادنتان
باور كنيد هيچ چيز
به اندازه‌ى لبخندِ شما،
معادلاتشان را بهم نمي‌ريزد!

علي قاضي نظام

‏چيكار ميكنيد با دلامون كه وقتى برميگرديد،
ديگه حتى خودتون هم نميتونيد
چاره ى دردِ دلِ ما باشيد؟

اگرما ثروتمند شویم : دارائی انسان شادی های اوست .
وشاد وخوش وخرم شويم : شفا پيدامي كنيم،
99درصدبيماريهاي جسماني محصول بيماريهاي رواني است،
عامل اصلي بيماري اينست كه آدم ازخودش راضي نيست
وشب كه مي خواهدبخوابد باطنش از اومي پرسدكه امروزچه كار كردي ؟
دل چه كسي را خوش كردي؟
چه كسي راامروزشاد كردي ؟
.
خانم اميلي برونته مي گويد
شب كه مي شود كارهايت را بگذارروي ميز،
اگرديدي دربين آنها يك لبخندي هست
كه مثل يك خورشيد تابيده ودل يكي گرم شده ،
آن روزت راباطل نكردي؛
دارايي انسان شاديهايي است كه توليد
كرده وازآن شاديهاست كه به انسان شادي مي دهند
ولذت مي دهندوبركت پشت بركت به انسان مي رسد ...

آدم‌هاوقتی می آيند
موسيقی شان راهم باخودشان می آورند
ولی وقتی میروند
با خودنمی برند‌‌!
آدم‌هامی آيند و می روند
ولی دردلتنگی هايمان‌‌
شعرهايمان‌‌
روياهای خيس شبانه‌‌مان میمانند‌‌‌
جا نگذاريد‌
وقتی که میرویددیگر
به خواب،خاطره‌‌‌ےآدم برنگرديد

مردي با اسب و سگش درجاده‌اي راه مي‌رفتند.
هنگام عبوراز كنار درخت عظيمي، صاعقه‌اي فرود آمد وآنها را كشت. اما مرد نفهميد كه ديگر اين دنيا را ترك كرده است و همچنان با دوجانورش پيش رفت.
گاهي مدت‌ها طول مي‌كشد تا مرده‌ها به شرايط جديد خودشان پي ببرند.پياده ‌روي درازي بود، تپه بلندي بود، آفتاب تندي بود، عرق مي‌ ريختند و به شدت تشنه بودند. در يك پيچ جاده دروازه تمام مرمري عظيمي ديدند كه به ميداني باسنگفرش طلا باز مي‌شد و در وسط آن چشمه‌اي بود كه آب زلالي از آن جاري بود. رهگذر رو به مرد دروازه ‌بان كرد و گفت: "روز بخير، اينجا كجاست كه اينقدر قشنگ است؟"
دروازه‌بان: "روز به خير، اينجا بهشت است."
- "چه خوب كه به بهشت رسيديم، خيلي تشنه‌ايم."
دروازه ‌بان به چشمه اشاره كرد و گفت: "مي‌توانيد وارد شويد و هر چه قدر دلتان مي‌خواهد بوشيد."
- اسب و سگم هم تشنه‌اند.
نگهبان:" واقعأ متأسفم . ورود حيوانات به بهشت ممنوع است."
مرد خيلي نااميد شد، چون خيلي تشنه بود، اما حاضر نبود تنهايي آب بنوشد. ازنگهبان تشكر كرد و به راهش ادامه داد. پس از اينكه مدت درازي از تپه بالا رفتند،به مزرعه‌اي رسيدند. راه ورود به اين مزرعه، دروازه‌اي قديمي بود كه به يك جاده خاكي با درختاني در دو طرفش باز مي‌شد. مردي در زير سايه درخت‌ها دراز كشيده بود وصورتش را با كلاهي پوشانده بود، احتمالأ خوابيده بود.
مسافر گفت: " روز بخير!"
مرد با سرش جواب داد.
- ما خيلي تشنه‌ايم . من، اسبم و سگم.
مرد به جايي اشاره كرد و گفت: ميان آن سنگ‌ها چشمه‌اي است. هرقدر كه مي‌خواهيدبنوشيد.
مرد، اسب و سگ به كنار چشمه رفتند و تشنگي‌شان را فرو نشاندند.
مسافر از مرد تشكر كرد. مرد گفت: هر وقت كه دوست داشتيد، مي‌توانيدبرگرديد.
مسافر پرسيد: فقط مي‌خواهم بدانم نام اينجا چيست؟
- بهشت
- بهشت؟ اما نگهبان دروازه مرمري هم گفت آنجا بهشت است!
- آنجا بهشت نيست، دوزخ است.
مسافر حيران ماند:" بايد جلوي ديگران را بگيريد تا از نام شما استفاده نكنند! اين اطلاعات غلط باعث سردرگمي زيادي مي‌شود! "
-كاملأ برعكس؛ در حقيقت لطف بزرگي به ما مي‌كنند. چون تمام آنهايي كه حاضرندبهترين دوستانشان را ترك كنند، همانجا مي‌مانند...

مشترك گرامي بابت شيريني توافق 5 هزار تومان از حساب شما كسر گرديد

بانك ملي ايران

گنجينه ي شما وجود خود شماست جاي ديگري دنبالش نگرديد.

ﺍﮔﺮﺩﻳﺪﻳﻦ ﻳﻪ ﭘﺴﺮ ﺗﻮ ﻳﻪ ﺟﻤﻊ ﺧﺎﺹ
( ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ)
ﺩﻭ ﺳﻪ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺁﺧﺮ ﺗﻤﺎﺱ ﺗﻠﻔﻨﻴﺶ ﻣﻴﺨﻨﺪﻩ
ﻭ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻩ ﺯﻭﺩ ﻗﻄﻊ ﻛﻨﻪ
ﻭ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ :
ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ
ﺷﻤﺎ ﻟﻄﻒ ﺩﺍﺭﻱ
ﻣﻨﻢ ﻫﻤﻴﻨﻄﻮﺭ
ﻭ ....
ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻴﻜﻨﻪ ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺎ.ﻛﻼﺳﻪ
ﺩﺍﺭﻩ ﻓﺤﺶ ناموسی ﻣﻴﺨﻮﺭﻩ
ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﻪ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻛﻨﻪ

آدم‌ها
عطرشان را با خودشان می آورند
جا می گذارند
و می روند‌‌
آدم‌ها
می آيند و می روند
ولی
توی خواب‌های مان می مانند‌
‌
آدم‌ها
می آيند و می روند
ولي
ديروز را با خود نمی برند‌‌
آدم‌ها
می آيند
خاطره‌هايشان را جا می گذارند
و می روند‌‌ ..

آدم‌ها
می آيند
تمام برگ‌های تقويم بهار می شود
می روند
و چهار فصل پاييز را
با خود نمی برند‌‌ ..

آدم‌ها
وقتی می آيند
موسيقی شان را هم با خودشان می آورند
و وقتی می روند
با خود نمی برند‌‌ ..

آدم‌ها
ميی آيند
و می روند
ولی
در دلتنگی هايمان‌‌
شعرهايمان‌‌
روياي خيس شبانه‌‌مان می مانند‌‌‌
جا نگذاريد
هر چه می آوريد را با خودتان ببريد‌
به خواب و خاطره‌‌‌ی آدم برنگرديد ..