من خیلی آدم "بیا از کل روزم با جزئیات واست بگم، حالا تو بگو چکارا کردی امروز"ی هستم، بله، من بنده‌ی این کانکشن‌های روانی به ظاهر ساده‌ام. 🫠🫠🫠

بدتر
از
بلاتکلیفی
اون
تکلیفی
هست
که،
مشخصه
اما
باب
میل
نیست.


. .

ی زمین خوردنایی هم هست، اونی که زمین میخوره تویی؛ اما اونی که بلند میشه ی ادم دیگه ست…
و این محشره!

.࿐

«و عشق، انسان را از آنچه که هست زیباتر می‌کند.»

من هستم؛
هستم تا توی بُردهات تشویقت کنم.
که تو شکستات دستتو محکمتر بگیرم.
تو هیچوقت منو روبه‌روی خودت نمی‌بینی.
من همیشه همینجام، کنارت.
هرجایی از زندگیت که ایستاده باشی،
تو پستی یا بلندیش،
تو روشن ترین یا تاریک ترین قسمتش،
تو تنها نیستی من کنارتم.


عصرتون دلربا

انگار
یک
دریا
در
دلم
هست،
که
آرام
نمی‌گیرد!

لحظه‌هایی هم هست، که آدم دلش می‌خواهد کسی را طوری به آغوش بکشد که حتی استخوان‌هایش را هم حس کند.

دوستان من واقعا به یه نتیجه ی رسیدم:
این‌طوریه که شما هر چه پاچه‌پاره‌تر باشی، همه عالم و آدم بیشتر حواسشون هست که همه چیز بر وفق مرادت باشه و کسی ناراحتت نکنه.
اما اگه کمی روادار باشی و سعی کنی شرایط بقیه رو درک کنی و ناراحتیت رو کمتر بروز بدی، راحت‌تر نادیده گرفته می‌شی...

آبراهام لینکلن پسر یک کفاش بود.
وقتی نماینده‌‌ای هنگام سخنرانی‌اش با حالت تحقیرآمیز به او گفت "فراموش نکن پسر کفاشی"

جواب داد : "چه یادآوری خوبی، من زندگی و جایگاهم را مدیون زحمات پدرم هستم"

اگر مشکلی هست ، حرف بزنید
اگر سوالی هست ، بپرسید
اگر ناراحتید ،اعلام کنید
اگر هر چیزی هست در موردش صحبت کنید
کسی نمیتونه حدس بزنه که تو مغز شما چی میگذره !.