من به تک تک رفتارها فکر میکنم، به جزیی‌ترین نگاه‌ها، به لحن‌ها و حرف‌ها فکر میکنم، به احساسات پشت کلمات فکر میکنم، به خصوصیات آدم‌ها فکر میکنم، من حواسم به همه چیز هست و دقیقا غم‌انگیزترین قسمت زندگیم همین جاست، من خیلی فکر میکنم.

اگه ینفر بمونه باهات و منتظر بمونه که رفتارهای بدت رو عوض کنی اون یچیزی بیشتر از عشقه.

یه رابطه‌ی سالم قبل از هر چیز به «اعتماد» نیاز داره و بی‌اعتمادی فقط با خیانت به وجود نمی‌آد. قول‌هایی که عملی نمی‌شن، رفتارهایی که رنگ ثبات ندارن و حرف و عملی که یکی نباشن، بزرگ‌ترین دشمن حس اعتماد هستن.


.

‍ نوشته بود:
" بار عشق را باید انداخت بر دوش کلمات روزمره. مثلا "دیوونه چطوری؟" یک‌جور جمله‌ی عاشقانه است".
اما من گمان می‌کنم بار عشق را باید انداخت بر دوش رفتارها... پرسیدنِ حال آدم‌ها در بی‌وقتی، یا خریدنِ گل‌های بی‌وقت، یا بخشیدن چیزی که دوستش داری، یا ناگهان سر چرخاندن و تلاقی نگاه، یا ایستادن برای رسیدن ماشین و زل زدن به او تا دور و دور و دورتر شود.

آلما توکل

فکت: دوست داشتن یک مجموعه رفتاره، یه جمله نیست.

به‌قول آدری هپبورن، ستاره‌ی افسانه‌ای سینمای هالیوود:

«‏زیبایی یک زن، در لباس‌‌هایی که می‌‌پوشد نیست.
در چهره یا در نحوه‌ی آرایش موهایش هم نیست،
زیبایی یک زن در چشمانش است، چشم‌هایش راهِ ورودیِ قلبش هستند،
مکانی که عشق در آن جای دارد...»



. .

‏جدیدا حتی کوچیک‌ترین رفتارهای مثبتی که از طرف بقیه دریافت میکنم هم خیلی به چشمم میاد و سعی میکنم بهشون بگم که من کار قشنگی که برام کردی رو دیدم و براش ارزش قائلم .️

به نظرم یکی از کثیف‌ترین رفتارها اینه که وسط تایم امتحان‌ها با یکی دعوا کنید، قطع ارتباط کنید یا کلا باعث فشار روانی طرف بشین، نکنید، آدم باشید.

من مثل اقیانوس بودم ولی تو رودخونه میخواستی
من مثل ماه بودم اما تو دنبال ستاره ها رفتی.

♡

دوستان هر روز زیباتر می‌شن و البته دورتر. انگار که نباید هیچوقت با ستاره‌ها دوست شد.