حالم بد باشه، عصبی باشم، از همه دور باشم، غم و رنج داشته باشم، زخم‌هام خونریزی کنن، دوست دارم، حتی شخصیت اجتماع گریزم، شخصیت بداخلاقم و اون شخصیتم که هیچ کس رو به جز خودش دوست نداره، تو رو دوست داره.

هر وقت نمیدونم باید چیکار کنم یه لیوان چایی برای خودم میریزم .️.️

♡

یادمه میگفت :

" عاشقم دست خودم نیست بهم میریزم
که تو هم با دگران خوب شوی هم با من! "

الان میفهمم چی میگه...

به قولِ فروغ جانِ فرخزاد:
با آن همه پوچی از تو لبریزم .️

یک نصحیت برای اینکه کاریزماتیک تر باشین :

برای آدم‌ها مرز بذار
مرز صمیمیت
مرز گفتار
مرز رفتار
مرز تماس فیزیکی
مرز...
خودت این مرزها رو تعیین کن
و همیشه یک قدم عقب‌تر بایست !

شد شد، نشد فدای سرت، چایی می‌ریزم سیگار بخر بیار می‌شینیم تا خود صب باهم حرف می‌زنیم.

من برای ادامه دادن یا ندادن تاس نمیریزم، یا میمونم تا استخونم بشکنه، یا طوری میرم که به نظر بیاد هیچوقت نبودم، بدون اما و اگر.

اگر روزی بر آن شدی که بگریزی؛
مرا صدا کن،
قول نمی‌دهم از تو بخواهم که بمانی،
ولی می‌توانم با تو بگریزم...

#گابریل_گارسیا_مارکز

اگر امروز یه درخت کاشته بودم با گریه‌هام می‌تونستم پاش آب بریزم و تا الان میوه هم داده بود.

نمی دانم که با او می شود ما شد؟
کسی این جمله را پرسید؟
چه باید گفت؟

درونم حس تردیدیست
مرا حتی دگر خود هم نمی فهمد !
میانِ لحظه ای خواهم که ما باشم
دمی دیگر ز دنیا می گریزم تا که تنها شَم

درونم حس تردیدیست
نمی دانم پر از دلبستگی هستم؟
و یا دنبالِ تن پوشی برای خستگی هستم؟

چرا احوالِ عالم را نمی فهمم؟
برایَش خاطرم همچون قراری بی ثمر باشد
به من دلبستگی بخشید و دنیا را ز کامَم بُرد
مرا دلبستگی بگرِفت و دنیایَش به نامم خورد !

چه باید گُفت؟
گمانم بایَدَش در آسمانِ فکرِ دیگر خُفت . . .

بیا قدری رها باشیم
بیا از مالِکیَت ها جدا باشیم
گمانم بی تعلّق زندگی زیباست
وطن در من تمامِ هستیِ دنیاست

مرا وابستگی پوچ است
نشانی در رسیدن نیست

من آنم،
مرغِ افکارم
دَمادَم در پِیِ کوچ است

.محسن محمودنیا