آرزوها را دوست ندارم.
دوست ندارم آرزویی داشته باشم!
دوست ندارم تمام زندگی‌ام معطلِ رسیدن شود!
آرزوها آدم را برده‌ی خود می‌کنند!
آرزو ، رهایی را می‌گیرد وُ انتظار می‌دهد!
چه مضحک! انتظار برای چه دقیقاً؟
شگفتی‌های زیستن برای ادامه دادن کافی نیست؟!
اصل، بر « نشدنِ» خواسته‌هاست!
اگر شد خوب است. زندگی‌اش می‌کنم! با تمامِ وجود !
اما نمی‌جنگم برای چیزی!
جنگ برای رسیدن و تصاحب خریت است!
زن، پول، مقام!
ندیده‌ام کسی را با داشته‌هایش دفن کنند!


.علی سلطانی

گاهی فکر می‌کنم مگر می‌شود آدم‌ها این‌قدر راحت و هر چند وقت یک‌بار کنارِ معشوقه‌ای جدید بایستند و دو نفره‌هایشان را به معرض نمایش بگذارند؟
انگار خودشان ثابت‌اند و آدمِ کنار دستی‌شان فقط عوض می‌شود...
در همان مکان‌ها، با همان خنده‌ها
با همان ژست‌های مضحک که مثلاً من خیلی خوشبختم و افسوس به حالِ آن‌هایی که فقط می‌آیند تا جای خالیِ نفرِ قبل را پر کنند!

. .

از "مضحکه ی "دشمن تا "
"سرزنش "دوست

تاوان تو را می دهم
"امـــــا" به چه؛ "قیمت!؟!

دنیا بدون عشق
چه دنیای مضحکی ست
شطرنج مسخره اسـت
زمانی کـه شاه نیست

و یلدا
شوخی مضحکی است؛
برای آن ها که
شبی هزار ساله را
چشیده اند..!

#روزبه_معین

چیزی که بیشتر از همه عشق را تباه می‌کند، این است که یک دفعه متوجه می‌شوی، رفتار مقبول سابقت دیگر مضحک شده است.

. زمان لرزه
. #کورت_وانگات

ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﻋﺠﻴﺐ ﻭ ﺍﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ !
ﺩﻟﺨﻮﺷﻲ ﻫﺎ ﮐﻢ ﻧﻴﺴﺖ !
ﺁﺩﻣﻬﺎﻱ ﺩﻭﺭُ ﺑﺮﻡ ﻫﻢ ﮐﻢ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ !
ﻣﻲ ﺁﻳﻨﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪﻱ ﺭﻭﻱ ﻟﺒﻢ ﻣﻴﻨﺸﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﻴﺮﻭﻧﺪ !
ﻭﻟﻲ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ ﻋﺠﻴﺒﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ... !
ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﻢ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﻳﺖ ﭼﻄﻮﺭ ﻣﻴﮕﺬﺭﺩ ... ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﻢ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ ﻳﺎ ﻧﻪ؟ !
ﻣﻴﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮﺍﻧﻲ !
ﻭ ﻣﻴﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﻲ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺯﺟرﺁﻭﺭ ﺍﺳﺖ !
ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﺮﺍ ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﺧﻮﺵ ﺑﺤﺎﻟﺖ ...
ﭼﻪ ﺭﻭﺣﻴﻪ ﺍﻱ ﺩﺍﺭﻱ !
ﮐﺎﺵ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﻭ ﺑﺨﻨﺪﻳﻢ...
ﺍﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ، ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﻧﻔﺴﻬﺎﻳﺖ ﻏﺒﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ !!!
ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺗﺎﺭ ﺍﺳﺖ !!!
ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ؟ !
ﺍﺯ ﺁﻏﻮﺷﻬﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻡ ﻧﻤﻴﺸﻮﻧﺪ ؟ !
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺷﺎﺩﻡ ﻧﻤﻴﮑﻨﻨﺪ ؟ !
ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﻧﻤﻴﺨﻮﺍﻫﻢ بیشتر ﺑﺸﻨﺎﺳﻤﺸﺎﻥ ؟ !
از ادمهایی که نزدیک میشوند و پس میزنم ؟!
ﺧﻼﺻﻪ ﺩﺭﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﻩ ﻫﺎ ....
ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﻩ ﻫﺎﯼ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﮐﻪ ﺣﮑﻢ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ﺑﺮﺗﻦ ﻧﺎﺭﺱ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ ... !
ﮐﺴﯽ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻀﺤﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻤﮑﻦ .... ﻓﻘﻂ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺟﻨﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﻋﻘﯿﻢ ﺑﻐﺾ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻗﻮﺭﺕ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻡ...

#ناشناس

فکر کن خاطره ها بر سرت آوار شود
شاعری مضحکهٔ کوچه و بازار شود

آنکه در روز و شبت خنده کنی با یادش
آه و افسوس ولی موجب آزار شود

تو به آغوش کسی باز شوی معتاد و
محرم درد دلت چایی و سیگار شود ...

هر که را دیده ام از عشق فقط می نالد
و عجب نیست که قلبی به سرِ دار شود

مردن از عشق قشنگ است ولیکن حسّٙت
ختم گاهی به همین واژه انکار شود

قصه چشم تو خواب از سر شاعر برده
تو به امید قلم باش که بیدار شود
.

گاهی فکر میکنم مگر میشود آدمها
اینقدر راحت و هر چند وقت یکبار
کنارِ معشوقه ای جدید بایستند و
دو نفره هایشان را به معرض نمایش بگذارند؟
انگار خودشان ثابت اند و آدمِ کنار دستی شان فقط عوض میشود...
در همان مکان ها
با همان خنده ها
با همان ژست های مضحک
که مثلاً من خیلی خوشبختم
و افسوس به حالِ آنهایی که فقط می آیند تا جای خالیِ نفرِ قبل را پر کنند!

.

.کپشن‌خاص.

گاهی فکر میکنم مگر میشود آدمها
اینقدر راحت و هر چند وقت یکبار
کنارِ معشوقه ای جدید بایستند و
دو نفره هایشان را به معرض نمایش بگذراند؟
انگار خودشان ثابت اند و آدمِ کنار دستی شان فقط عوض میشود...
در همان مکان ها
با همان خنده ها
با همان ژست های مضحک
که مثلاً من خیلی خوشبختم
و افسوس به حالِ آنهایی که فقط می آیند تا جای خالیِ نفرِ قبل را پر کنند!
#علی_قاضی_نظام