ولی یه شبایی به خودت میای
می‌بینی باز داری برای چیزی که
قبلاً چند بار کامل پذیرفتیش و کنار اومدی
غصه میخوری :(

‏آدم یهو یادش میوفته برای دوست داشته شدن چه کارهایی کرده حالش بهم میخوره.

‏قدر زندگی در کنار خانواده تون رو بدونید! مخصوصا اونجاها که یکی صداتون میکنه: 
پاشو بیا سر سفره،
چایی میخوری برات بیارم؟
میوه میخوری؟

اون دوره‌ای که توش تک و تنهایی، باشگاه میری، خوب میخوری و میخوابی، کلا روتین سالمی داری، رو خودت سرمایه گذاری میکنی و مجبور نیستی به کسی جواب پس بدی رو اصلا نباید بزاری از دستت بره.

پوستم رو با ژل مخصوص میشورم، نخ دندون میکشم و مسواک میزنم، کرم آبرسانم رو میزنم، موهای نم دارم رو با روغن چرب میکنم، میرم تو تختم و برای احساس ناکافی بودن، دوست نداشته شدن، مزخرف بودن و تنهایی غصه میخورم.

در کل بنظرم آدم باید طوری زندگی کنه که فردا پس فردا اگه به مشکلی برخورد حداقل با خودش نگه نکنه دارم چوب دل حسود و سیاهم رو میخورم.

حالم بهم میخوره از این‌هایی که شل کن سفت کن در میارن، یه روز لاس میزنن سه روز غیب میشن، بلاتکلیفن، هیچ پلنی برای ورود به رابطه باهات ندارن و الکی اسم آشنایی میندازن رو رفتارشون و آب نمکی باهات برخورد میکنن، گمشو احمق یا بتمرگ یا خداحافظ.

قطعی برق کم بود دیتای شمارو هم دارم تو این چنله میبینم بیشتر فشار میخورم آخه چقد خوبید :)))))

وقتی دوتا آدم به هم گره میخورن با صدتا قهر و خداحافظ و این حرفا اون گره باز که نمیشه هیچ، بلکه هر بار سفت و محکم‌تر سفت و محکم‌تر میشه.

جمله" ناراحت بشی منم غصه میخورم " از یه عالمه دوست دارم قشنگتره.