از یه سنی به بعد تنها چیزی که کنار آدم‌ها نگه‌ات میداره، اعتماد و آرامشه چون دیگه گوشت از حرف‌های قشنگ پره.

اونی که وقتی خودت از خودت ناامیدی دست از سرت برنمیداره رو باید قاب گرفت :)

عاشق نمیشینه نگاه کنه که از دستش بری، عاشق پیگیره، عاشق با چنگ و دندون نگه میداره.

اما امیدارم هیچوقت بی‌حوصلگی رو تجربه نکنید، بی‌حوصله برای کارهاتون، بی‌حوصله برای حرف زدن، بی‌حوصله برای خوابیدن، بی‌حوصله برای غذا خوردن، بی‌حوصله برای رفتن، حتی بی‌حوصله برای موندن.

اما امیدارم هیچوقت بی حوصلگی رو تجربه نکنید؛
بی‌حوصله برای کاراتون، بی‌حوصله برای حرف زدن، بی‌حوصله برای خوابیدن، بی‌حوصله برای غذا خوردن ،بی‌حوصله برای رفتن، حتی بی‌حوصله برای موندن.

یه ‌جاهایی هست که متوجه میشی زندگی فراموشت نکرده— که داخل دست‌هاش نگهت میداره و اجازه نمیده سقوط کنی.

بحث احترامه، وقتی یه بار دو بار قدم برمیداری برای حفظ یه ارتباط و نتیجه‌ای نداره، بذارش کنار به همین راحتی.

دیدی بعضیا از کنارت رد میشن بوی عطرشون همه جارو برمیداره
اون عطرها دقیقا اینجاست:

عشق و ابراز علاقه رو نمیدونم اما مطمئنم  "احترام" آدم‌ها رو تا ابد کنار هم نگه میداره...

باید گفت‌وگو کنیم، حتی وقتی حرف خاصی برای گفتن نداریم. از جزئیاتی بگیم که شاید بنظر بی‌اهمیت بیان، اما همینا مارو توی زندگیِ هم نگه میدارن. تعریف کنیم چایی‌ امروزمون رو با چی خوردیم، از فنجون قهوه‌مون، کتابی که داریم مطالعه‌ش می‌کنیم عکس بفرستیم، وقتی ناراحتیم یا بی‌دلیل خوشحالیم همدیگر رو در جریان بذاریم. که اگه از حال هم بی‌خبر باشیم، که اگه نگیم، که اگه نپرسیم کم‌کم از هم دور می‌شیم و به سکوت عادت می‌کنیم.