روزهای خوب‌تری می رسد، ما خوب می‌شویم، شکستگی‌هامان را ترمیم می‌کنیم، زخم‌هامان را ضماد می‌گذاریم، روبه‌روی آینه‌ی صیقلی روزگار می‌ایستیم و بازهم لبخند می‌زنیم.

#نرگس_صرافیان_طوفان

. .

𝑰 𝒔𝒕𝒂𝒏𝒅 𝒂𝒏𝒅 𝒄𝒂𝒓𝒓𝒚 𝒐𝒏 𝒑𝒆𝒓𝒔𝒆𝒗𝒆𝒓𝒆 𝒂𝒏𝒅 𝒔𝒖𝒄𝒄𝒆𝒆𝒅

می‌ایستم و ادامه می‌دهم دوام می‌آورم و موفق می‌شوم‌‌

♡

بدترین دشمن برای هر آدمی خودشه؛ اونجا که باید رها کنی اما نمی‌کنی؛ باید پای خواستت بایستی اما نمی‌ایستی؛ نباید مدام خودت رو سرزنش کنی اما می‌کنی؛ گاهی وقتا آدما دشمنیشون رو می‌کنن و میرن ولی ما به جاشون دشمنی رو با خودمون ادامه میدیم و این تلخه، خیلی تلخ..!


. .

خونه‌ای،
پناهی،
امنی،
دلگرمی‌ای،
لبخندی،
اُمیدی،
حس خوبی.
.️.

جا نخواهم زد!
دردهایم را در آغوش خواهم کشید و مصمم تر از همیشه، ادامه خواهم داد.
این خاصیتِ من است؛
که مشکلاتم را شبیه به انگیزه می‌بینم،
شبیه به داغِ سوزانی، که وادارم می‌کند سریع تر از همیشه گام بردارم.
من به لطفِ دردهایم، هر روز قوی‌تر می‌شوم،
نه جا می‌زنم،
نه کم می‌آورم،
می‌ایستم و ادامه می‌دهم
دوام می‌آورم و موفق می‌شوم .

. .

آدمی به مرور آرام می‌گیرد، بزرگ می‌شود، بالغ می‌شود و پای اشتباهاتش می‌ایستد، آنها را به گردن دیگران نمی‌اندازد و دنبال مقصر نمی‌گردد، گذشته‌اش را قبول می‌کند، نادیده‌اش نمی‌گیرد و اجازه می‌دهد هر چیزی که بوده در همان گذشته بماند.

آدمی از یک جایی به بعد می ‌فهمد که از حالا باید آینده‌‌اش را از نو بسازد اما به نوعی دیگر می‌فهمد که زندگی یک موهبت است، یک غنیمت است، یک نعمت است و نباید آن را فدای آدم‌های بی‌مقدار کرد!
اصلاً از یک جایی به بعد حال آدم خودش خوب می‌شود.

.محمود دولت آبادی

#انگیزشی ..

جایی در زندگی‌ام می‌ایستم و میگویم:
این تماماً من بود...
که دوام آورد، که ادامه داد...
و رسید...!


. .

‏آدمی به مرور آرام می‌گیرد
بزرگ میشود
‏بالغ میشود
و پای اشتباهاتش می‌ایستد
‏گذشته‌اش را قبول می‌کند،
نادیده‌اش نمی‌گیرد
‏می‌فهمد که زندگی یک موهبت است،
یک غنیمت است
‏یک نعمت است
و نباید آن را فدای آدم‌های بی‌مقدار کرد!
‏اصلا از یک جایی به بعد حال آدم خودش خوب می‌شود...


- محمود دولت آبادی

آدم‌ها، حتی آدم‌های خیلی نزدیک به هم، گاهی نمی‌توانند نسبت به اطرافیان‌شان پذیرنده/گرم باشند. این سرما نوعی خداحافظی موقت است. همان‌طور که آدم‌ها حق جدا شدن از یکدیگر و خداحافظی ابدی دارند، حق سرد بودن و دور ایستادن، حق خداحافظی موقت هم دارند: فعلاً آن‌جا می‌ایستم و نگاهت می‌کنم.


. .

بدترین دشمن برای هر آدمی، خودشه.
اونجا که باید رها کنی، اما نمی‌کنی.
باید پای خواستت بایستی، اما نمی‌ایستی،
نباید مدام خودت رو سرزنش کنی، اما می‌کنی.
گاهی وقتا آدما دشمنیشون رو می‌کنن و میرن ولی ما به جاشون دشمنی رو با خودمون ادامه میدیم. رنج اینجاست.

. .